nieuws-archief
Maart 2021
Nog enkele papieren moeten in orde worden gebracht voor Geoagiu. Het sleept even aan, dus gebed aub dat het nu snel helemaal in orde mag zijn. De verbouwingen in Geoagiu worden een groot werk. Maar we hebben vertrouwen. Bidt aub mee voor de financiën hiervoor.
Voor fase 2 kregen we al een mooie donatie van Amen Trust uit Engeland! Een akkoord werd gemaakt met een firma om fase 2 uit te voeren. Deze fase zal ons ongeveer 15.000€ kosten.
We gingen eindelijk opnieuw van start met het huiswerk programma. Bidt voor de kindjes dat ze snel weer allemaal naar school gaan en de achterstand opnieuw kan ingehaald worden. Nu nog een start van de wekelijkse kinderprogramma’s en dan kan het niet meer stuk!
Blijven jullie ook aub bidden voor ons persoonlijk? Onze kinderen hebben het echt heel moeilijk omdat ze hun familie en vrienden zo moeten missen. Misschien brengt april toch kans voor een bezoek?! Voor bescherming, wijsheid, rust, liefde, … Bid dat we in alles steeds voldoende geloof hebben en blijven opzien naar Hem en Hem alleen
Greetings and blessings, Tijs & Jessica Priem
december2020/januari 2021
- Voor de verbouwingen in Geoagiu die enorm veel kosten, vooral
als we willen voldoen aan alle regels voor een dagcenter.
Zodat wanneer de inspectie komt alles meteen zal worden goedgekeurd. Bid mee voor verdere financiën aub.
- Voor de kinderen die al zo lang geen programma’s meer hebben en intussen ook al een tijdje geen extra hulp in het center.
- Voor onze ijverige Bavo, een jaartje in het buitenland klinkt leuk, maar heeft zeker ook z’n lastige momenten.
- Bavo zou met de feestdagen graag in België zijn, bidt dat dit voor hem mogelijk wordt en dat hij ook achteraf terug hier raakt.
- Dat we in staat zullen zijn de Roma een warme kerst te bezorgen ondanks alle restricties.
- Dat we snel weer aan de slag zullen mogen in het center.
- Bid ook aub voor ons persoonlijk, vooral de kinderen kunnen het gemis naar familie en vriendjes op den duur maar moeilijk aan.
- Voor bescherming, wijsheid, rust, liefde, …
- Bid dat we in alles steeds voldoende geloof hebben en blijven opzien naar Hem en Hem alleen.
Dankbaar voor:
- Dankbaar voor de afgelopen periode, voor alles wat kon gedaan worden voor de mensen.
- Dankbaar voor Bavo en de grote hulp die hij is. Maar zeker ook dat het klikt met ons want ook dat is niet vanzelfsprekend.
- Enorm dankbaar voor de gulle donaties voor kerst.
- Voor alle schoendozen!
- Voor alle kids die gekozen werden via het sponsorproject.
-
Dankbaar dat we de helft van al het papierwerk voor Geoagiu
al reeds konden betalen. En binnenkort ontvangen we de rest van het geld.
Prijs de Heer!
- Dankbaar voor alle steun die we krijgen.
- Dankbaar voor ons mooie gezinnetje, m’n crème van een vrouwtje en onze drie fantastische kinderen. Wat een zegen!!
- Ontzettend dankbaar voor jullie gebeden.
- Zo dankbaar dat we een kind van God kunnen genoemd worden.
- Dankbaar voor wat was en uitkijkend naar wat komen gaat, allen Gods zegen voor 2021!!!
Zo dankbaar voor Zijn trouw, liefde, troost,
bemoedigingen, realiteit, wonderen, terechtwijzingen,… Zijn Vaderhart.
Gods zegen voor 2021!!!
- 13 kachels, dat zijn 13 gezinnen gezinnen uit de kou!
- 13 kachels, dat zijn 13 gezinnen gezinnen uit de kou!
- 2000€ aan bouwmaterialen voor de families:
Sarariu: een deel bouwmateriaal voor een nieuwe kamer
Motoi: stenen en cement voor een tweede kamertje
Ioana: klein badkamertje bijbouwen
Iosif Angelo: een deftige vloer! Een kachel en een behandeling tegen kakkerlakken!
Filimon: herstel van zijn huisje (begonnen aan de vernieuwing..)
- 2 nieuwe voordeuren voor 2 gezinnen!
Van harte bedankt lieve sponsors voor jullie gulle donatie ! Vanwege de dolgelukkige gezinnen!!!
Lees zeker de 2 verhalen onder de foto's! God aan het werk ;)!
Enkele weken geleden kwam Paul Iuliana me vragen of we haar konden helpen met het aansluiten van water en een nieuwe kachel.
Ik vertelde haar hoe ons systeem werkt.
We brengen haar profiel in beeld, bidden en wachten dan af tot iemand haar kiest om verder te helpen. ‘Dat begrijp ik.’ zei ze. ‘Ik zal veel bidden tot de Heer en voor jullie gezin, voor alles wat jullie doen.’
Wanneer ik haar zag polste ze even of er al een sponsor was. Jammer genoeg moest ik zeggen van niet. ‘Dat is niet erg.’ zei ze. ‘Ik zal blijven bidden.’ Ze verwarmde telkens opnieuw mijn hart. Niet zagen en klagen, maar blijven geloven dat God haar zal helpen.
En nu, enkele weken verder kwam zomaar, in 1x de 500€ binnen die we wensten te behalen voor haar. Dus lieve sponsor, niet alleen maakte je deze mevrouw dolgelukkig, maar was ook via jullie, haar gebed verhoort.
Ontzettend veel dank voor uw warme hart.
Volgende week gaan we alvast haar kacheltje kopen en dan kan ze eindelijk haar huisje lekker warm houden
Allebei zo bijzonder voor me! Iets meer dan een jaar geleden was Nicoleta zwanger en wanhopig. Bij het uitvoeren van een abortus wou ik haar niet helpen. Maar ik beloofde dat ze er niet alleen voor zou staan.
Dankzij een sponsor konden we een nieuwe voordeur kopen. Zij ontvingen een eerste sprankeltje hoop en zetten alles op alles om hun huisje deftig en een klein beetje groter (5 op 6 ongeveer) te herbouwen. Wat waren ze trots! Goed zo!!!
Nu komt de koude winter er aan en vroegen ze hulp met een kachel. Door algemene steun kunnen we dit doen voor hen.
Wat een gelukkige Nicoleta stond naast me. Fiere mama van drie kindjes die ze dolgraag ziet, heeft haar eigen mooi en net onderhouden huisje en het zal er lekker warm zijn komende winter. Samen konden we hun leven voor een groot stuk veranderen. Samen werkten we aan een warm en groter nestje. Wat als ze dan toch die abortus had gedaan?!?! Mensen keuren het uitvoeren van een abortus goed en verzachten de gedachte door te zeggen dat het toch nog om niets gaat! Niets?! Dat als je niets doet en eraf blijft, dan groeit dit ‘niets’ uit tot een kind! Een levend wezen! Met een hart en ziel!!! Hoe zou Nicoleta zich nu gevoeld hebben? Een jaar na de abortus? Even gelukkig? Misschien? Maar misschien helemaal niet! Want er zou altijd iets in haar gebroken blijven door de noodgedwongen keuze die ze ‘moest’ maken. DUS in plaats van abortus goed te keuren kunnen we deze meisjes/vrouwen helpen. Steunen en ondersteunen. Liefde en bezorgdheid tonen. Meehelpen waar en hoe we maar kunnen. En dan kan iemands leven er nog zo veel beter uitzien. Zo veel voller. In plaats van met een leegte. Anastasia is een Godsgeschenk. En zo zie je maar. Een geschenk krijgen we niet om weg te gooien, maar om zorg voor te dragen, om te koesteren. Anastasia geeft zelf zo veel liefde terug!
Dank u Here voor deze kleine, bijzondere meid.
Deze week kochten we voor maar liefst 60 kinderen nieuwe schoolspullen dankzij de vaste sponsors van onze kids (PCP - Pelunca Child Program). En dankzij alle boekentassen die we van Krista en Geert mochten ontvangen konden we voor nog eens bijna 50 kinderen voorzien. Alles samen kregen liefst 110 kinderen een schooltas met spullen! We zijn zo dankbaar voor al onze sponsors, Krista en Geert voor jullie grote werk en donatie van de schooltassen en GAIN voor het transport naar Roemenië.
En we danken voor:
Deze mensen verzorgen de MMM-acties en bezorgen ons vele persoonlijke sponsors’.
Alle giften samen hadden we een zeer mooi bedrag! Hiermee hebben we vijf weken op een rij vele gezinnen kunnen helpen.
Medische hulp info
Wat deed het goed om de Roma vandaag terug te zien. Tijs was laatst op bezoek, dus ik zag ze een tweetal weken niet.
De kids super blij omdat ik terug kwam voor programma’s, maar ik moest ze al vlug teleurstellen, ze waren wel blij met de huiswerk pakketjes die Simona en ik meebrachten. , kids die blij zijn dat je ze huiswerk brengt?! haha.
Ik stelde pakketjes samen voor de kinderen van het kleuter alsook voor de kinderen van de lagere klassen.
En nu ben ik dolblij dat ze zo tevreden waren met alles.
Daarnaast deelden we aan de oudere mensen wat voeding uit en aan verschillende gezinnen gaven we wat geld.
Dit is iets wat we gewoonlijk niet snel doen, maar in deze moeilijke tijden is het evident.
Nu zijn we bezig met de uitwerking van een ander plan.
Volgende week gaan we spreken met een lokaal winkeltje om een samenwerking met hen te starten:
We geven de Roma specifieke voedingsbonnen die ze dan in dat winkeltje kunnen gaan inwisselen. Want voedselbedeling is mooi, maar een ongelofelijk groot werk. Op deze manier kunnen we de lokale winkel helpen alsook de Roma. .
Het was leuk ze terug te zien en tegelijkertijd was het ook zo vreemd om daar te zijn.
In het dagelijkse leven momenteel, wat wij te horen krijgen van buitenaf, is alles ofwel in rep en roer ofwel vind men vrede in de meer rustige, dagelijkse, herhalende patronen. Veilig thuis en welvoorzien van al het nodige. Toch hoor je dat er eenzaamheid, depressie, verveling,... is.
Dan kom je bij de Roma, die niets hebben. Maar dit is voor hen niet anders dan anders. Want eten is er gewoonlijk niet. Maar allen leven verder, dankbaar dat ze niet ziek zijn. Het is heel hard voor hen, want er is geen werk. Er mag gewoonweg niet gewerkt worden. Vervangingsinkomen? Neen, er bestaat niets voor deze mensen. Het was hartverscheurend om te horen dat er geen enkele manier bestaat waarop ze voor zichzelf kunnen zorgen. Dus wat eten of geld geven is het minste wat we kunnen doen.
Wilt u meehelpen? Alstublieft!!!
Voor 5€: geven we een gezin 3 broden per week; plus: een pak bloem, pasta, rijst en olie.
De wagen met brood rijdt namelijk door hun dorp.
Bidden dus dat we dit geregeld mogen krijgen en dat mensen willen helpen bijdragen om dit mogelijk te maken.
Bedankt alvast voor uw bijdrage !!!
Bij deze willen we graag een Oproep doen
Als er dus enthousiaste mensen zijn die ons hiermee willen helpen..
Gelieve specifiek te vermelden ‘General budget’.
Bij deze: dank aan allen, wij zien uit, jullie ook?
Meer informatie over financieel sponsoren vind je HIER
Zoals jullie allemaal weten groeit en bloeit de organisatie nog steeds flink verder. Hiervoor zijn wij, maar ook de mensen waarmee we werken, ontzettend dankbaar. Natuurlijk betekend dit ook steeds meer en meer werk .
Gelukkig staan we er al een tijd niet meer volledig alleen voor. Zo hebben we Alina die verschillende voormiddagen vrijwillig in onze schuur komt sorteren en pakketten maken, maar ook steeds bereid is bij te springen waar nodig. Ook Cristina, zij komt meestal samen met Alina, maar daar zijzelf ook een Roma vrouw is die het heel zwaar heeft, wordt zij hiervoor natuurlijk wat betaald. Dan is er ook Alex, hij is èèn van onze vaste vrijwilligers, maar dan bij het kinderwerk in Geoagiu. Alex heeft een mooie functie bij de gemeente van Hunedoara en is dan ook steeds bereid ons te helpen met raad en daad. Ook Simona helpt ons zo vaak ze kan, steeds vrijwillig! Hoofdzakelijk is dit bij het kinderwerk, maar nu en dan ook bij zakelijke aspecten. Ook nog Anca, zij is privé leerkracht en elke maandag en woensdag is zij aanwezig tijdens het huiswerkprogramma. De kinderen worden geholpen bij het maken van hun huiswerk en er wordt extra aandacht besteed aan hun moeilijkheden. Fantastisch toch!
De groei van de organisatie zorgt er ook voor dat mensen meer en meer specifieker gaan sponsoren,
voor de financiële kind adoptie (Pelunca Child
Program),
voedsel (Pelunca Food Parcels),
gezinnen ondersteunen (Pelunca Family
Files),
voor bouwen of verbouwen,
voor het center ‘Inima Lui’,
voor medische hulp, ...
Ook dit is gewoonweg geweldig! MAAR, onze algemene 'peluncapot' de 'general budget' pot wordt minder bijgevuld.
Hiermee worden de werkmannen betaald die bvb de huisjes (ver)bouwen , die werken aan het center, algemene klussen, ... Veel
werk voor deze mannen, maar spijtig genoeg momenteel geen budget meer om hen te laten werken. Onze vaste klussers, Mircea en
Gabi, willen veel werken maar momenteel geen budget... zij zitten nu al een aantal maanden zonder werk, dus zonder
inkomen . De werkuren van Cristina worden ook hieruit betaald, maar...Binnenkort zouden er weer serieuze werken van start moeten
kunnen gaan aan het center. We zijn verplicht om deze werken uit te voeren zodat het center aan de nodige voorwaarden zou voldoen.
Hiervoor gaan we op z’n minst een man of vijf nodig hebben.Ook onze projectontwikkelaar wordt vanuit de algemene pot betaald. Evenals
een sociaal werk(st)er die we (verplicht van de staat) in dienst willen nemen zodat het center kan en mag gebruikt worden als
een dagcenter. Dit zijn papieren die we niet in orde krijgen zolang we geen sociale werker VAST in dienst hebben.
Een zestal huizen waren volledig vernietigd of erg beschadigd.
Gelukkig, dankzij de hulp van velen, konden we snel nieuwe huizen bouwen of helpen verbouwen en inrichten met de juiste materialen.
De mensen kregen nieuwe deuren, ramen, kachels, …
Geld kwam van alle kanten, een transportje vanuit België met nieuwe bedden, lakens, …
In oktober was het opnieuw tijd voor een bezoekje aan België.
We hadden een mooie tijd met vrienden en familie! Maar we zijn ook altijd blij om terug te mogen keren naar Roemenië en verder aan de slag te kunnen. We voelen ons zo gezegend in heel dit avontuur en zijn enorm dankbaar voor de oude en de nieuwe vriendschappen van het voorbije jaar 2019.
We zien echt uit naar wat God nog allemaal in petto heeft voor ons. Het is niet altijd gemakkelijk en we hebben ook vaak tegenslagen, maar God staat boven dit alles! De overwinning heeft Hij behaald!
Hulp van bezoekende groepen
Vanaf de lente waren we druk bezet met het ontvangen en werk geven van groepen. We kregen opnieuw bezoek van een groep uit Nederland die heel wat werk verzette aan en rond het gebouw. Ze hielpen ook in het Roma-dorp Geoagiu met twee fundaties te graven.
Later in de zomer, in juli ongeveer kwam nog een andere groep uit Nederland, die dan de muren metste.
In oktober kwam opnieuw een groep van de school uit Nederland die het dak maakte.
Ook kwam de groep uit Amerika weer langs die een hele week kinderprogramma’s voorzag in het Roma-dorp van Geoagiu en Romos.
Daarna gingen we volle bak voor de kampen!
Intense weken die een grote impact hebben op zowel de Roma als de Roemeense kinderenEvenals de vier dagen met ‘cinema op wielen’ : hierbij werden de kinderen getrakteerd op spel en ontspanning met achteraf telkens een christelijke animatie film op groot doek, gepaard met hapjes en drankjes.
Een korte, maar deugddoende vakantie in Griekenland voor ons gezinnetje en we waren weer helemaal opgeladen om terug verder te werken waar we gebleven waren We deelden terug heel wat gerief uit: babyspullen, bedden, lakens, etc… en we hielpen verschillende gezinnen met nieuwe ramen en/of deuren.
Voor we samen in 2020 springen, willen we eerst terugkijken naar een bewogen, en meer dan zot gezegend jaar. Geniet van een korte samenvatting van ons jaar, gemaakt door de lieftallige Tine Delbaere.
Nadat de laatste kerstdozen waren uitgedeeld eind december 2018, (dank u Krista!) eindigden we ons jaar met een kerstfeest met de kids in het Roma-dorp van Romos. We speelden bingo en ze mochten veel lekkers eten. 2018 was gedaan en wij waren klaar voor het nieuwe jaar – 2019.
Op 1 maart 2019 vertrok er een grote vrachtwagen vanuit Nederland. Jan en Gerry regelden dit alles en wij mochten onze gekregen tafels en stoelen laten meekomen, die we nu in Geoagiu dagelijks gebruiken.
Geoagiu : Het centrum dat we in 2018 kochten, kwam na vele inspanningen, ondertussen zijn we in 2019, volledig tot zijn recht! Grote werken werden uitgevoerd. Hiervoor werden we opnieuw gezegend met vele helpende handen. De twee poorten werden vervangen door ytong blokken en de muren werden mooi bezet. Zeldzaam hier in Roemenië! We richtten een bureau, een speelkamer en een keuken in en ook de grote zaal kregen een eigen karakter.
In de zomer werd hard gewerkt aan de laatste loodjes. De werken werden afgesloten met Ismael die de muren voorzag van de naam ‘Centru Inima Lui’ met de vers uit 2 Kronieken 7:16: “Want nu heb Ik dit huis verkozen en geheiligd, zodat Mijn Naam daar tot in eeuwigheid is. Alle dagen zullen Mijn ogen en Mijn hart daar zijn”.
De school begon in september en wij waren er klaar voor. De naschoolse hulp met het huiswerk kon beginnen. We hadden een volledig vernieuwde ruimte om ze te kunnen helpen. Yey!!
Zoals jullie weten was december een ongelofelijk drukke maand, maar tegelijkertijd gewoonweg prachtig.Onze kinderen hadden drie weken vakantie waarvan we de eerste twee zo goed als alleen maar werkten van s’morgens tot s’avonds.Zo beslisten we om in de laatste week van hun vakantie een dag of vier naar Brasov te gaan.Weg van thuis, even helemaal niet werken, enkel en alleen quality-time met het gezin.
Dag 1, mama’s verjaardag vieren viel al een beetje in het water door het slechte nieuws dat we vernamen ivm Jean-Pierre, de stiefpa van Jessica. Jean-Pierre was aan het vechten voor z’n leven en de dokters zeiden dat het dus elk moment gedaan kon zijn.We voelden ons in twee gescheurd, vertrekken we halsoverkop naar België of blijven we hier voor de kinderen.
Al gauw was het heel duidelijk dat we niet moesten vertrekken want Rosalie had 40,2 graden koorts en dat kregen we niet makkelijk naar beneden.Dan maar toch het beste ervan proberen te maken. Maar met een ziek kind werd het dus binnen blijven en gezelschapspelletjes spelen.De situatie van Jean-Pierre bleef kritiek en zo beslisten we alsnog om naar België te vertrekken.
Eens Rosalie beter was vertrokken we van Brasov huiswaarts,wisselden de bagage en begonnen aan de 22 uur durende reis, gepaard met enkele stops natuurlijk, naar België.We schrokken toen we Jean-Pierre zagen. Zo mager en zo zwak, maar gelukkig terug stabiel.We vonden het een voorrecht om aan zijn zijde te kunnen staan en genoten om bij hem te zijn.Hij krijgt nu palliatieve zorg thuis, maar blijft heel broos.Hij heeft zo goed als geen lever meer waardoor hij heel beperkt is in medicatie en lichamelijke problemen/zorgen zich blijven voordoen.Het waren dus een paar hele emotionele weken met zowel plezante momenten, maar ook hele zware momenten.
Vorige donderdag namen we afscheid en reden we terug huiswaarts. We bidden dat we hem in April gaan mogen terug zien. Het deed goed om thuis te komen, ‘oost west thuis best’ is een waarheid als een koe.En als kers op de taart hadden Alina en Cristina ons hele huis gekuist, vuur gemaakt, een kom verse ciorba (soort soep) klaargezet en een kom vers gemaakte sarmale (typisch Roemeens eten) bereid voor ons. Als dat geen warme welkom terug was. Maandag zijn we er weer ingevlogen en bereidden we ons voor op de komst van Aria. Aria komt uit Amerika om ons een maand en half bij te staan en vooral om te helpen bij de opstart van het naaiproject.Benieuwd wat het brengen zal!!
Voor de mensen die nog niet op de hoogte zijn, wij zijn zaterdagnamiddag geland in Brussel/Charleroi en verblijven de komende twee
weken weer even in ons thuisland. Weer twee weken vol van bezoeken en blije weerziens. Blij om even terug te zijn.
Slechts enkele weken is onze vrijwilligster Maria Cristina er en het lukt haar al om sociale enquêtes af te nemen. Ze heeft echt een warm hart voor de mensen. Ook bij de kinderen voelt ze haar helemaal in haar nopjes. Naast meehelpen met het kidsprogramma stelde ze zelf voor wat dansles te geven. De kinderen vinden het super. Clara is nu een weekje bij ons, maar ook zij is heel ijverig om de taal te leren. Benieuwd wat de volgende zes maanden brengt met deze meisjes.
Spreekt het vrijwilligerswerk je aan, wil je dit zelfs eens doen voor minimum twee maanden/maximum 1 jaar, ben je tussen 17 en 30 jaar? Kom dan af! De meeste kosten (voeding, onderdak, transport en zelfs wat zakgeld) worden zo goed als volledig vergoed via EVS (European Voluntary Service, een Erasmus + programma, meer info is te vinden op https://europa.eu/…/volunteer…/european-voluntary-service_nl)
Heb je vragen, stuur ze gerust! Wacht niet te lang, want ook alle documenten moeten in orde gebracht worden. Vanaf april 2019
kunnen dan opnieuw twee vrijwilligers starten!
Opnieuw drie mooie dagen met de studenten uit Nederland! Ramen vervangen, kachels bezorgen, kinderprogramma’s, wat
voedselpakketten uitdelen,... Goed gewerkt jongens en meisjes. Jullie waren een mega-team!!
En toen waren ze met twee. We verwelkomen onze tweede vrijwilligster Clara. Welkom!!!
Jaja! Nog twee keer Slapen. Ziet er prachtig uit toch. Verlang tegen dat we zelf kunnen komen kijken. Goed gedaan!
Cristina haar eerste kinderprogramma. Ze deed het hartstikke goed. De kinderen genoten van haar. Dank u voor de hulp lieve
Cristina.
We hadden een geweldige tijd samen. Dank u voor de hulp en de toffe momenten! We hebben er echt van genoten.
Dennis - Sander - Titus - Bavo
Om 21.00 klaar met lossen! Goed gewerkt mannen! Dank ook lieve buren om bij te springen!!
We zijn er klaar voor! Binnen half uur arriveren ze. Spannend!!
Werken! Werken! Werken! Jaja Dennis en zijn bende kozen de juiste week uit. Gisteren mochten ze helpen heel wat dozen naar de
nieuwe locatie in Geoagiu te brengen. Vandaag gingen we op bezoek in het Roma dorp Geoagiu. Daar werden ramen en deuren opgemeten.
Volgende maand komt opnieuw een groep jongeren van de school in Breda en worden voor de tweede maal deuren en ramen vervangen.
Spannend! Voor morgen mogen de jongens ook hun kuitjes smeren, want dan komt de vrachtwagen aan. Dat wordt dus lekker
zweten.
En zo is ze eindelijk aangekomen! Welkom Maria Cristina. We zijn heel heel erg blij met deze positieve jonge dame erbij.
Goeie reis Samuel Ballieu en jan, en Gods zegen. En een dikke merci aan iedereen die ons vandaag heeft geholpen, en ook aan Bert
Ghesquiere en Jan Vanbaelenberghe en Dorien en Vanpetegem en dakwerken Geert Bosch voor het terbeschikking stellen van de
opslagruimte.
Reinhard Lemaire
Hartelijk bedankt Pieter voor de landing mooie kinderkleren. Ik vloog er meteen in en maakte al wat pakketten klaar voor de
Roma-kids van Romos. Volgende week doen we verder, zodat alle kids een pakket met kleren hebben om het nieuwe schooljaar te
starten. Terwijl ik hiermee bezig was ging Tijs samen met enkele mannen aan de slag met het vernieuwen van het dak van ons huis.
We willen er ook enkele kamers maken, zodat we niet meer beneden in een muffe en beschimmelde kamer moeten slapen. Spannend! Grote
dank aan de mensen die ons hielpen dit mogelijk te maken. We hopen nu dat we voldoende financiën zullen hebben om het zo snel en goed
mogelijk klaar te krijgen. Vrijdag gingen we ook naar het Roma-dorp van Romos handtassen, schooltassen, ... gaan uitdelen. De
mensen mochten zelf kiezen. Wat waren ze blij en dankbaar!
Wauw spanned! In de schuur zien we beetje bij beetje plaats vrijkomen. Eindelijk! Dat is natuurlijk meer dan nodig aangezien we
ons transport verwachten de tweede week van september.Nu het gebouw volledig op de naam van Pe lunca staat kunnen we echt aan de
slag. Aan het gebouwtje werd ook goed gewerkt vorige week. Alle nieuwe ramen werden geplaatst. Deze waren wat kleiner dan de
originele dus werden ook de lege ruimten opgevuld met stenen. Knap werk van Tijs en enkele Roma! Op naar de volgende stap: de
elektriciteit en de waterleidingen.
Wij danken één van onze bezoekers deze zomer, nl. Aarke Reniere voor dit mooie initiatief! Ze zamelt alle kledij zelf in om dan te
kunnen verkopen tijdens de twee weekends. Dank u lieve meid!
Vanmorgen opnieuw lading kleren rond gebracht in Roma dorp van Geoagiu en nieuwe enquêtes afgenomen. Mama livia leeft samen
met haar man en vijf kids in dit huis. De deur en het raam zijn kapot, en in beide zit geen glas meer. In de zevende maand van de
zwangerschap werd kleine Rasvan met keizersnede geboren. Hij woog slechts 1,600 kg. Toen ik vroeg aan de mama waarom de baby zo vroeg
geboren werd, kon ze me geen antwoord geven. ‘Geen idee, hij zat ondersteboven’ zei ze. Mensen weten amper waarom ze bepaalde
medicijnen nemen of behandelingen ondergaan. Rasvan is ondertussen 1 maand oud en al thuis bij het gezin. Ongelofelijk zo een klein,
mager en fragiel baby’tje, bedolven van de vliegen. De mama vroeg of we konden helpen met melk. Dus bij deze zijn we op zoek naar
iemand die dit wil sponsoren. Daarna kwamen we bij mama Marcela. Zij is nu zwanger van haar zesde kind. Bij iedere zwangerschap
verliest ze heel erg veel bloed en het herstel gaat steeds moeizaam. Ze vertelde ons over haar eerste kind dat ze zestien jaar
geleden gedwongen voelde op te geven. Toen het kindje twee jaar en zes maanden was gaf ze het uiteindelijk op ter adoptie. Ze had
geen geld, geen hout, geen eten, niets om voor het kind te zorgen. We zagen de gebrokenheid in haar ton ze haar verhaal vertelde. Na
al die jaren draagt ze nog steeds elke dag zo’n diep verdriet. Verschrikkelijk! Nog steeds moet dit gezin knokken om iets te hebben.
Ze zei, ‘Indien ik geld genoeg had zou ik met keizersnede bevallen en zorgen dat ik niet meer zwanger kan worden.’ Na haar bevalling
willen we haar graag helpen zodat er een oplossing mag komen. Het enigste maar belangrijkste dat we nu al konden doen voor haar was
bidden, ongetwijfeld volgt meer hulp!
Ongelofelijk wat we voorbije anderhalve week verzet hebben in de schuur. Alle schoenen gesorteerd, uitgedeeld en de rest
vervolgens afgesloten zodat plaats kan gemaakt worden voor de komst van het transport in september. Ook alle kinderkledij werd
gesorteerd en uitgegeven. Dank u voor de hulp Sophie en meisjes. Ook hebben we enkele super leuke programma’s achter de rug,
zowel in Vaidei, als in Romos. Zoals Jozef ooit letterlijk in de put zat hadden we het over figuurlijk in de put zitten. Ons
verdrietig voelen, eenzaam,... Dan kunnen we ons hart luchten bij God. Soms is dat voor sommigen nog wat moeilijk, maar er zijn ook
andere manieren zoals Hem een brief schrijven. Manieren genoeg om met Hem te (leren) communiceren. Deze brief kunnen ze dan bewaren
in hun zelfgemaakte gebedsdoosje.
Gezellig programma met de kids in Romos. Opnieuw tijd om verjaardagen te vieren, maar eerst nog even schilderen. ‘Ik ben geboren
en speciaal! Wie ben ik? Hoe ziet Jezus me? Hoe breng je die relatie op papier? Jezus en ik!’
Met dank aan mijn zusje Salina en de lieve Aarke werd deze week weer heel wat werk verzet. Zo goed als alle volwassenen van de
Roma-dorpen in Orastie en Geoagiu mochten een doos met kleren en schoenen in ontvangst nemen, goederen werden gesorteerd, nieuwe
enquêtes werden afgenomen, ... Super grote dank meiden!
Vorige week hadden we drie prachtige dagen onder leiding van een groep Amerikaanse enthousiaste jongens en meiden. In Geoagiu was
het de eerste keer dat we drie voormiddagen konden vullen met spel, verhaal en knutselen. En het verliep super goed. Goed gedaan
mannen! Ook een zeer dikke duim voor onze vertalers! In de namiddagen gingen we naar de kindjes in Romos. Wat waren ze flink! Zowel
de kids, de begeleiders als de vertalers konden echt genieten van elkaar en de programma’s. Super bedankt eenieder die meehielp
om er drie prachtige dagen van te maken voor de kinderen. Onvergetelijke herinneringen!
De schilder- en opruimwerken gingen door! Goed gedaan! Hartelijk bedankt voor deze hulp jongens en meiden ❤️.
Een aantal jongens gingen ook met Jan en Tijs het dorp in om aan een huisje te werken van een bejaard koppel. De deur werd
vervangen, een nieuw raam werd geplaatst en een stuk muur gemetst. Wat een verandering voor dit oude koppeltje! Geweldig
gewoon!
De andere groep hielp mij bij het uitdelen van kledijpakketten. Daarna bezochten we een aantal gezinnen en maakten enkele nieuwe
sociale enquêtes aan. Harde realiteit en confrontatie! Intussen werden de meiden overspoeld door enthousiaste kids, maar daar gingen
ze heel goed mee om. Dank u voor jullie liefde voor deze kids. Velen zullen met een warm hartje gaan slapen zijn.
Dus zoals je kan lezen, drie geweldige dagen vol bijzondere ervaringen. Heb je als individu of groep ook zin om es dergelijke ervaringen op te doen? Neem contact met ons tijsjessicapriem@pelunca.be of contacteer Jan en Gerry Aarts (info@stichtinghulpdoorgenade.nl).
Een deel van de groep ging verder aan de slag bij het gebouw. Ook kuisten ze alle roest af en gaven de omheining en tralies een
nieuw kleurtje. Het andere deel van de groep mocht mee met mij. Wij gingen aan de slag in de schuur. Er werden pakketten gemaakt
voor de kinderen, pakketten voor volwassenen aangevuld,... Het was voor sommigen best een (s)toffe ervaring.
Weer twee mooie en leerrijke dagen achter de rug. Na een drietal uurtjes rijden werden we heel warm en liefdevol onthaald door
Dave en zijn gezinnetje. We zijn zeer enthousiast na Dave zijn ideeën gehoord te hebben om te beginnen aan de uitwerking van een
bouwplan. Maar er zal toch nog heel wat tijd inkruipen.De volgende dag gingen we op bezoek bij Jo en Ron. Man, wat hebben we daar
onze ogen uitgekeken. Wat een prachtige projecten! Roma kids die groentjes kweken, kinderen die tijdens de wintermaanden wekelijks
worden voorzien van verse groenten, een tweedehands winkeltje gerund door jongvolwassen Roma meisjes, hulp en stimulering zodat Roma
kids naar school gaan en integreren in maatschappij, naaiateliertje voor de jonge meisjes, ... Heel wat ideeën die we reeds ook in
het achterhoofd hadden voor ons gebouw in Geoagiu. Daar zagen we alles al verwezenlijkt. We zijn alleen nog maar enthousiaster om
zelf aan de slag te kunnen. Marie-Lou en Lowie mochten zelf ervaren hoe fantastisch het als kind is om zelfgekweekte groentjes
te kunnen trekken. Stel je dan voor hoe kinderen, die amper iets voor iemand betekenen, zo vaak horen dat ze niets kunnen of
voorstellen, hoe goed moeten zij zich dan wel niet voelen om zelf te kweken, zaaien en oogsten. Prachtig werk Jo en Ron! We hebben
met het ganse gezin genoten van wat jullie al verwezenlijkt hebben samen met onze Heer.
Zo intussen alweer een paar weken terug in Roemenië. Onze nieuwsbrief is klaar dus hopelijk kunnen we hem snel plaatsen. Onze
excuses dat deze wat op zich laat wachten.
Zowel in de brief, als eerder op facebook, mogen we met trots aankondigen dat onze kleine meid, Rosalie intussen geboren is. Het
is een super lieve en flinke baby.
We maakten onze eerste bezoeken aan de dorpen en we werden er warm verwelkomt. De mensen waren zo blij ons terug in hun midden te
hebben. Heerlijk!
In het Roma-dorp van Orastie was de rivier helemaal gekuist. Een rivier zonder vuiligheid! Fantastisch toch! Ons bezoekje bij de
burgemeester heeft al een eerste positieve actie tot gevolg gehad. Benieuwd welke nog zullen volgen.
In het Roma-dorp van Geoagiu mochten we gisteren aan ieder kind een zakje fruit met een krentenbol gaan uitdelen. Waarvoor grote
dank aan Jan en Gerry van stichting ‘Hulp door genade’. Zij arriveerden deze week in Roemenië met een voer eten. Wat waren de kids
gelukkig.
Volgende week mogen we opnieuw samenwerken met dit prachtige koppel. Dan verwelkomen we opnieuw een groep jongeren van een school
uit Breda, waarmee we aan de slag gaan. Jaja, een oudere koppel, maar man wat hebben ze pit! We zijn God zo dankbaar voor hen.
We zijn bijna klaar voor deze avond. Met dank aan ons superteam om dit alles te verwezenlijken. Ze hebben zichzelf weer
overtroffen
Nog een klein beetje en we komen weer naar België. Misschien zien of horen we elkaar daar tijdens een voorstelling van ons
project of op onze benefiet op 31 maart of... We wilden jullie toch al even op de hoogte brengen van wat er hier laatst gaande was
en is. Ik probeer het zo kort mogelijk samen te vatten want anders wordt het een veel te lang bericht. In december belande er, ‘heel
toevallig’, een groep van 15 Engelsen bij ons. Zij waren als groep naar Roemenië gekomen om schoendozen uit te delen bij een paar
Roemeense organisaties. Door allerhande omstandigheden kon het uitdelen op een locatie niet doorgaan en hoorden ze, via Peter
Malkin, van ons. Peter contacteerde ons en vroeg of ze bij ons welkom waren. En dit waren ze natuurlijk! We hadden een hele
aangename namiddag samen en deelden ons hart. Daarna bezochten we de Roma dorpen in Orăsție en Geoagiu en deelden er familiedozen
uit. Toen ze terug in Engeland waren contacteerde één van die koppels ons en zei dat wij en ons werk een hele diepe indruk bij hen
hadden achtergelaten. Zijzelf behoren tot de Engelse organisatie ‘Amen-Trust’. Deze organisatie wil ons, samen met de andere mensen
van de groep die we in december mochten ontvangen, verder ondersteunen bij onze werking.
Wijzelf gingen sinds januari door een enorme zware periode met heel veel tegenslag, maar tegelijkertijd ervaarden we onze Here héél
dicht bij ons, op verschillende manieren. En we zijn Hem zo zo dankbaar hiervoor.
Het is nu al meer dan een jaar geleden dat ik meende van God te verstaan dat we een gebouw moeten kopen in Geoagiu om er te werken
met de mensen. We vonden in december een locatie te koop vlakbij het Roma dorp, die perfect voldoet aan onze visie. We bleven
volhouden in gebed, in overtuiging dat dit het wel eens kon zijn, maar natuurlijk hebben wij daar absoluut geen centen voor. En zo’n
gebouw op 2200 m2 grond met nog wat bijgebouwtjes kost natuurlijk al ‘t één en ‘t ander.
Iets anders wat enorm op ons hart brandt is een bouwproject te starten in Orăsție. Zodat mensen daar niet meer zouden moeten leven
in hun kleine kotjes gemaakt van planken, karton, tapijt, ...
Een paar weken terug kregen we een email van dat Engels koppel met de vraag of ze nog eens mochten langs komen en zo kwamen ze dus
op een maandag bij ons op bezoek. Overgevlogen vanuit Engeland voor amper één dag! Het enige wat we wisten was dat ze met ons wilden
praten ivm wat zij voor ons en de mensen hier willen betekenen.
Die maandag arriveerden ze hier rond 11u in de voormiddag en we praatten en baden het eerste uur en werden enorm bemoedigd en
bevestigd door wat zij op hun hart hadden. Ook zij werden steeds enorm bevestigd door wat wij vertelden. Ze vertelden ons dat God
heel duidelijk geweest was tegen hen alsook tegen de andere mensen die in december mee kwamen om ons verder te helpen. Ze toonden
ons een soort waterzuiveringssysteem dat ze mee hadden en indien wij dit een goed idee vonden, willen ze er nog meer bezorgen. Een
enorme zegen voor de mensen in Orăsție die enkel vervuild rivierwater hebben. Ten tweede zeiden ze dat ze een bouwproject wilden
mede uit de grond stampen voor de mensen daar! We gingen samen naar de burgemeester van Orăsție en hadden een heel interessant
gesprek met hem. Het is nu aan ons om een concreet plan op te maken, dan wordt het voorgelegd en zal de burgemeester zelf zien hoe
ook hij ons van dienst kan zijn. Fantastisch toch! Toen we aan tafel gingen zeiden ze dat er nog iets was waarmee ze ons wilden
zegenen. Ze zeiden dat alle mensen die het op hun hart hadden, wat geld hadden samen gelegd voor de aankoop van het gebouw in
Geoagiu. Het bedrag dat ze samen hadden was exact de vraagprijs!!! Ongelofelijk!! Ze vonden het dan ook zelf ongelofelijk te horen
dat dit exact het volledige bedrag was dat de eigenaars na wat onderhandeling nu wilden. Wat een God hebben wij toch! Een heel
nieuwe wending voor Pe lunca!
We wilden het jullie zeker laten weten, aangezien ook jullie een hart hebben voor wat we hier allemaal doen. Wees mede met ons
bemoedigd!
Gods zegen en vele lieve groeten,
Tijs & Jessica, Marie-Lou, Lowie en ...
Bouwen van, herstellen van, vervangen van, aankopen van,... Dank aan sponsors die de aankoop van deze kachel en raam mogelijk
maakten. Weer twee huisjes wat warmer! Wil je ook een bijdrage leveren? Kom dan een mondje eten op 31 maart en met de winst worden
weer enkele gezinnen heel wat vooruit geholpen. Zo zijn bv het gezin Arpad één van de volgende waaraan we een kacheltje willen
bezorgen.
Weer een leuk kidsprogramma achter de rug. Samen een verjaardagskalender gemaakt, liedjes gezongen en een cadeautje voor de
jarigen van januari. Genoten!
Schuur moet leeg en dat wordt lastig hoor als je 7 maanden zwanger bent. Vandaag konden Cristina en ik rekenen op de hulp van Nicole en Adela. Dank uuuuu...
Lieve mensen,zoals we reeds lieten weten komen we in maart af naar België om ons volgende kleine wondertje te verwelkomen, om ons project voor te stellen en de volgende benefiet bij te wonen. Spannend!
Ons thuisfrontteam is alvast druk in de weer met de eerste voorbereidingen. Graag delen we even onze agenda mee tot nu toe. Er zijn nog enkele plaatsen vrij in het weekend en ook tijdens de week staan we paraat om het project voor te stellen (van 23 maart tot 8 april 2018).
Heb je een huiskring, gaat het om een rusthuis of wat dan ook, we komen zeer graag langs om je wat meer te vertellen over ons werk hier. Dus weet jij een plaats waar we welkom zijn, laat het ons dan aub weten. We komen met veel plezier langs.
Na aankomst in België gaan we bijna zo goed als meteen van start, dus als je graag es wil komen luisteren, ben je meer dan welkom:
Jaja, voor we het weten is het alweer zover en mogen we weer even vertoeven in ons thuisland.Vele groetjes Tijs, Jessica, Marie-Lou en Lowie en ...
Hallo beste mensen, in de eerste plaats de beste wensen voor iedereen. Hopelijk iedereen het nieuwe jaar goed ingezet.
Wat een voorrecht te mogen dienen!! Vorige week hadden we onze trouwe vrienden Rein en Nele op bezoek en samen met hen brachten
we oa een bezoek in het Roma dorp in Geoagiu. We bezochten het oude vrouwtje met haar man waar we het vorige week over hadden alsook
een weduwe die vorige week een zware val maakte. Het oude koppel was zo blij en dankbaar met ons bezoek en al gauw raakten we aan de
praat. Maria (zo heet ze) kon haar tranen amper bedwingen toen ze haar verhaal deed. Het is dan ook echt zo mensonwaardig hoe ze
moeten leven. Ik (Tijs) onderbrak haar op een bepaald moment en zei 'laten we gewoon samen even bij God komen met dit alles'. Haar
man viel op z'n knieën en zei 'alsjeblief ja, bid aub voor ons!'. Hij vertelde dat ik eens bij iemand op bezoek was enkele maanden
geleden en hij daar toen ook was. Hij was toen heel ziek en ik bad voor hem, sindsdien was hij niet meer ziek geweest. Maria
bevestigde dit volmondig en voegde er zelfs aan toe dat wanneer Jessica vorige week met haar bad ze vervuld werd met een warmte die
ze nog nooit eerder gevoeld had, precies of God zelf haar troostte zei ze. In alle nederigheid, wat een voorrecht een werktuig in
Zijn handen te mogen zijn!
Daarna brachten we een bezoek aan de weduwe, die volgens de dokters nog weinig overlevingskansen had, daar ze verlamd was en zwaar
ziek door de val vorige week en onderkoeling omdat ze bijna de hele nacht op de ijskoude grond lag. We waren verbaasd te zien hoe ze
verbeterd was? Ze kon zelfs al weer rechtop om haar behoefte te doen zei ze. Wat kunnen wij anders doen dan God prijzen en danken
voor zulke enorme voorrechten. Het is een eer onze Koning te mogen dienen door om te zien naar onze naaste en door Hem gebruikt te
worden!!!
Het zou dan ook zo de max zijn moesten we daar over een gebouwtje kunnen beschikken. We zouden er nog zoveel intenser kunnen zijn voor de mensen. Ook kregen we de hulp aangeboden vanuit onze kerk in Deva om ons maandelijks te komen helpen waar mogelijk. Nu is het zo dat er een gebouwtje te koop gekomen is die perfect voldoet aan de visie die we hebben voor Geoagiu, juist aan de overkant van het water. Natuurlijk hebben wij daar absoluut geen geld voor en kunnen we ook daarvoor alleen maar bidden. Bid aub met ons mee dat Zijn wil mag duidelijk zijn. Moeten we ervoor gaan in vertrouwen of wachten we beter nog wat af? Bidden en afgeven is weer eens de boodschap.
Wat een dag! 160 voedselpakketten werden bedeeld. Nadat we ze deze week samen met wat mensen uit de kerk hadden gemaakt, pikten we vandaag de pakketten op. Na deze verdeelt te hebben over 4 auto’s reden we naar het Roma dorp in Geoagiu. Onbeschrijfelijk hoe dankbaar en gelukkig de mensen waren met hun voedselpakket en de kids met hun knuffels. Zo’n 250 kinderen mochten een knuffeltje ontvangen. Dank u lieve sponsors en mensen die hun knuffels schonken aan deze kids. Dank ook aan de mensen van onze kerk voor de hulp!
Mooie momenten maar toch ook enkele waar je hart van breekt. Plots trok een ouder vrouwtje me aan de arm om aub es naar haar
huisje te komen. Ik dacht eerst dat ze me wat wou misleiden en meenam naar een stal voor dieren of zo. Maar spijtig genoeg niet. Een
klein kotje, donker en ingesloten, ruimte voor twee oude versleten slaapbanken en een kachel die je amper nog een kachel kunt
noemen. Ze ontfermen zich over hun zieke kleinkind dat tijdens de zwangerschap hersenschade opliep, ze hebben zelf geen inkomen en
zijn o zo mager.
‘Waarom vergeet je me altijd?’ vroeg ze me? ‘Telkens je komt loop je mijn huisje voorbij. Waarom toch?’
Ik wist niet wat zeggen. Alleen maar dat ik zelf niet eens doorhad dat dit een huisje was, aan de buitenkant is dit helemaal niet op
te merken. Ik verontschuldigde me wel 100x. Ik vroeg om voor haar te mogen bidden en nam ze heel dicht tegen me aan. Ze begon zo
hard te wenen. Mijn hart brak. Hopelijk kunnen we in de toekomst wat meer doen voor deze mensen. Voorlopig kan ik alleen maar
dankbaar zijn dat ik vandaag wel haar huisje vond en hun een mooi voedselpakket kon geven ❤️ Van nu af aan zullen
we hen zeker nooit meer voorbij lopen en doen we nu ook voor hen al wat we kunnen.
7 karren volgeladen, goed voor 160 voedselpakketten, ongelofelijk! Wil je hier ook deel van uitmaken? Voor 5€ maken we 1
voedselpakket. Dank u lieve sponsors die dit hielpen mogelijk maken.
Compleet uitgeput kijken we terug op een enorme gezegende dag. Eergisteren maakten we heel wat kerstpakketten klaar voor de kids
in Orăsție. Samen met een groep van 15 fantastische mensen uit Engeland, die ook nog eens een zestigtal paketten met zich meehadden,
gingen we die gisteren uitdelen. Dit alles werd geregeld door onze goede vriend Peter Malkin. We ontvingen iedereen in ons huis,
Peter voorzag eten voor iedereen en na heel wat interessante gesprekken en samen gebeden te hebben vertrokken we samen naar het Roma
dorp van Orăsție. Daar bezorgden we het eerste deel pakketten en konden we heel wat kinderen gelukkig maken. We bezochten heel wat
families, bemoedigden hen en baden voor hen. Daarna reden we door naar het Roma dorp van Geoagiu waar hetzelfde gedaan werd. Zoveel
blije kindjes, zoveel bemoedigde en ontroerde mensen. Zo mooi hoe mensen, die gewoon zijn als uitschot behandeld te worden, zo
aangedaan waren van de knuffels en de liefdevolle zoenen op hun wangen. Niet echt begrijpend hoe mensen als zij zo geliefd kunnen
zijn door andere mensen, die speciaal voor hen afgekomen waren uit Engeland. Gistermorgen nog voordat alle Engelsen hier waren
was ik (Tijs) al terug op baan van 7u15 om iemand van Geoagiu naar Deva te brengen om papieren in orde te laten brengen voor haar
gehandicapt kind. Noch de ouders, noch de kinderen kunnen lezen of schrijven. Het gezin had absoluut niks van geld (laat staan dat ze
dan al in staat zouden zijn om vervoer te betalen tot Deva), maar vanaf nu krijgen ze dus een maandelijkse tegemoetkoming wat voor
hen een wereld van verschil zal maken. Vandaag weer gesleur met dozen, want heel wat kledij pakketten voor kinderen werden
uitgedeeld in Romos. In de namiddag ging ik (Tijs) dan de bergen in met Adela om daar wat hulpgoederen te brengen naar een arm gezin
met een gehandicapt kind. Intussen vloog Jessica weer in nog meer kerstpakketten voor kinderen van Vaidei en Romos. Met grote dank
mochten we die weer ontvangen uit België van onze lieve Krista die ze samen met de kids van haar school voorbereide. Dus! Super druk,
maar zoveel mensen worden weer blij gemaakt.
Mijn ventje en ik weer flink samen gewerkt wi. Kinderpakketten bekeken en nog wat bijgemaakt. Morgen mogen we in Orastie zo’n 70
Roma kindjes gaan blij maken en in Geoagiu gaan we familiepakketen uitdelen. Spannend.
Gisteren werden de dakpannen eindelijk opgehaald. Grote dank aan Jan en Gerry voor deze pannen. De latten werden bevestigd op het
eerste dak, dus als het weer wat mee wil worden vandaag de dakpannen op het dak gelegd.
Wie graag es wat meer wil horen over ons project kan morgen bij de mensen van ons thuisfrontteam en enkele enthousiaste
vrijwilligers terecht aan de stand op de VVP ontmoetingsdag te Leuven, Brabantlaan 1. Dikke merci gastjes voor jullie hulp en steun.
Veel zegen voor morgen. Ons hart en onze gedachten zijn bij jullie.
Na ons kort bezoek in België weeral druk bezig in het al koude, maar toch heel zonnige Roemenië. We vlogen er meteen weer in zodat
er een tandje kon bij gestoken worden in de bouw van de huisjes, poedermelk werd bedeeld, bezoeken werden gebracht, pakketten werden
gemaakt en afgeleverd, we zijn ook volop bezig met het aanpassen van de site (foto's plaatsen enzo), huiswerk voor onze Bijbelschool
komt er ook bij en één dezer dagen maken we er nog es ons werk van om de volgende nieuwsbrief te vervolledigen. De nieuwsbrief werd
al geschreven in België, maar de foto's, gebedspunten, ... moeten er nog bijkomen. Dan verzorgt onze designer Thibo Talloen weer de
opmaak en drukken maar. We hopen dit zo snel mogelijk in orde te krijgen, zo blijven jullie een beetje mee met de draad hé. We
hadden ook het enorme voorrecht te mogen genieten van het bezoek van onze dierbare vrienden Wim en Delphy en hun kroost. Het waren
vier zalige en bemoedigende dagen!
Pe lunca heeft er sedert vorige week een nieuwe melkbaby bij. Dankzij een sponsor uit België kunnen we voortaan Rasvan Muntean ook
van poedermelk voorzien. Door ernstige medische problemen verloor de moeder haar borstmelk en kon niet langer haar zoontje voeden. We
danken de nieuwe sponsors! Intussen blijven de andere baby's lekker bijkomen. Momenteel worden vijf baby's gesteund. Dank aan alle
sponsors!
We bedanken jullie het liefst persoonlijk, maar het is zo dat er links en rechts toch eens wat geld binnenkomt anoniem of van
mensen die we niet kennen. Toch willen we zowel gekende als ongekende sponsors danken. Het project zou zonder jullie (en natuurlijk
nooit te vergeten Zijn zegen) niet kunnen draaien. En dat beseffen wij maar al te goed. Ook voor ons gezin wordt zo goed gezorgd.
Niet elke maand gaat et even simpel, maar uiteindelijk moeten we nooit een dag honger lijden. Ons warme huis, ons eten op
tafel, elektriciteit, ... alles hebben we te danken aan giften. Uit de grond van ons hart willen we iedereen danken die meehelpt
voor ons gezin, voor het project algemeen (waaronder dus ook dit jaar een auto voor Pe lunca), voor voedsel, melkpoeder, medische
hulp, transport naar ziekenhuis, verbetering of bouwen van een huisje voor de armen. Woorden schieten te kort, maar ons hart zit vol
dankbaarheid en liefde. Door uw hulp kunnen we toch beetje bij beetje voor sommigen een verschil maken.
Matth. 6:25 Daarom zeg Ik u: Wees niet bezorgd over uw leven, over wat u eten en wat u drinken zult; ook niet over uw lichaam, namelijk waarmee u zich kleden zult. Is het leven niet meer meer dan het voedsel en het lichaam meer dan de kleding?
Lieve en welgemeende groeten,
Familie Priem.
Het was wikken en wegen: auto - vliegtuig - auto - vliegtuig? Zo veel aan de hand momenteel: bezig met de bouw van de huisjes (we zijn ook bezig met een nieuwe update, komt er snel aan 😉), pakketten maken en schuur ruimen om volgende week zo'n 300 dozen kledij in ontvangst te nemen, opvolgen van de boekhouding,... Dus weer een drukke boel hier. In alle drukte komen we toch even een bezoek brengen in België. We vertrekken donderdag 5 oktober met de auto en plannen om door te rijden en nergens te slapen, want anders komen daar nog es kosten van bij. Daar vliegtuig en de autorit even duur uitkomen voor ons, doen we het deze keer maar zo. Bidt aub voor een veilige en vlotte rit. We zullen heel de week zeer druk bezig geweest zijn, want er komt opnieuw een schoolgroep uit Nederland. Met deze groep gaan we werken in het Roma-dorp van Orastie. Dus bidt voor onze veiligheid en dat we waakzaam mogen zijn tijdens het rijden. We blijven ongeveer twee weekjes en vertrekken opnieuw op 23 oktober. Als jullie ons intussen graag es willen zien om wat meer te horen van ons werk of zo, mag je ons gerust even contacteren, dan kijken we of het eventueel in de agenda in te vullen is.
We zijn wat laat met deze mededeling maar hebben dan ook veel te regelen en op te volgen met de bouw van de huisjes en we willen zeer graag dat ze er tegen de winter staan zodat de twee gezinnetjes een warm huisje mogen hebben tijdens de extreme koude Roemeense winter.
Wat gebeurde er tijdens deze zomer bij Pe lunca? Kledijpakketten werden gemaakt en afgeleverd, nieuwe enquêtes werden
afgenomen, … Maar bovenal werden alle schoenen eindelijk netjes gesorteerd en nadien geordend teruggezet in de schuur. Dit was een
zeer groot werk, die mij volgende maanden enorm zal helpen om rapper de gepaste schoenen aan de mensen te kunnen geven. Nog een
prachtig werk is de herschikking die gebeurde van de kleren. Voor de vrouwen zit niet alles langer door elkaar in dozen, maar ligt
het geordend en geplooid op de rekken. Nemen, geven en aanvullen. Makkelijk toch! Halfweg de zomer kregen we de kans om mee te
helpen op een kamp. Een week lang mochten we samen met een groep van Engeland en een groep Roemeense vrijwilligers de kinderen uit
twee verschillende weeshuizen opvangen in het mooie berglandschap Varmaga. We mochten heel wat bijleren van spel, zang, manuele
ideetjes, … Het was een prachtweek met een prachtteam. Wat zijn we dankbaar voor deze ervaring. We hadden geluk, want door de
vele bezoekers konden er ook wat werkjes gedaan worden waar we anders moeilijk tijd voor vinden. Zoals het opmaken van een lijst van
de huidige enquêtes van de gezinnen in het Roma-dorp van Geoagiu en Orastie. Het klinkt misschien simpel, maar het uittypen ervan,
leeftijden, kledij- en schoenmaten en dergelijk erbij noteren is best een werkje. Maar het zal ons in de toekomst helpen vlugger een
duidelijk beeld te geven over aantallen, leeftijden, … Ook vlogen Krista en Cristina in de boekentasjes. Iedere boekentas werd
gevuld voor een kind overeenkomstig de leeftijd van het kind. Wat kleurtjes, een schriftje, wat schrijfgerief en wat nette kleertjes.
Daarvoor kwamen de lijsten dus al meteen goed van pas. Zo zien jullie opnieuw dat de boekentasjes die jullie hebben gegeven hier een
ander kind dolblij maken. Dikke merci. Daarnaast hadden we ook de programma’s met de kleintjes en de tieners. Zingen, dansen,
manuele, … We hadden een leuke tijd met de kinderen en de bezoekers. Kortom, het was een drukke maar deugddoende vakantie.
Hier zijn we dan weer. Een drukke zomer ligt achter ons. Veel bezoekers, veel werk verzet, super content. Met ons gezin namen we
ook een kleine twee weken rust, maar nu staan we weer in de startblokken. De kindjes hun eerste schooldag, mama computerwerk en papa
bezig met alle voorbereidingen voor de start van de bouw van twee huisjes. Bouw huisjes? Hier zult u meer over kunnen lezen in onze
PFF (Pe lunca Family Files) nieuwsflashes.
Met deze fiches willen we de gezinnen die geen of een erg krottig huisje hebben in beeld brengen. Wie zijn ze? Wat zijn hun noden? Hoe kunnen ze geholpen worden? Per gezin worden X-aantal sponsors gezocht. Het idee is om de voorgestelde gezinnen binnen een termijn van een jaar vooruit te kunnen helpen. Dus hoe vlugger het aantal gezochte sponsors ingevuld wordt, hoe vlugger een huisje kan gebouwd worden, kachel aangekocht worden, deuren en/of ramen kunnen vernieuwd worden...
Wilt u graag meehelpen? Kies dan nu een gezinnetje uit. Stort gedurende een jaar maandelijks 25 euro op de IBAN-rekening van onze Feitelijke vereniging 'Op het veld': BE29 1030 4919 8064, vermelding: PFF ..... (Hier vult u het nummer in dat bovenaan vermeld staat op de fiche van het gezin dat u uitkoos)+ naam van de sponsor. Laat ons via mail (tijsjessicapriempopelier@pelunca.be) aub weten welk gezin u uitkoos, zo weten wij makkelijker over hoeveel sponsors het gezin beschikt en kunnen wij u op de hoogte houden omtrent de vorderingen die worden gemaakt.
Grote hoop in het nieuwe project
We hopen echt dat dit project vele mensen mag aanspreken, want het kan EN zal een groot verschil maken voor velen hier. Wat bij dit
project een zekerheid is, is dat je echt kan bijdragen. Hoe meer mensen financieel willen meehelpen, hoe meer huisjes mogen gebouwd
of verbouwd worden. Want na deze gezinnen komen er nog veel meer. In het Romadorp van Orastie en Geoagiu zijn de situaties
schrijnend. Wie helpt mee om een verschil te maken?
De eerste stappen werden gezet
Vol spanning mogen we er binnenkort aan beginnen: de bouw van de eerste twee huisjes voor Pe lunca. In het Roma-dorp van Romos
hebben de meeste families intussen een deftig huisje, maar hier en daar zijn toch nog wat gezinnen die nog heel wat hulp nodig
hebben.
Zo zijn er de jonge ouders Claudiu en Ancuta en dan de jonge mama Andrea (van wie haar vriend jammer genoeg vertrokken is en ze dus
alleen komt te staan met haar zoontje van anderhalf).
Al lange tijd vragen deze gezinnen om hen te helpen. We hebben ervoor gebeden en intussen konden we een startbudget bijeen krijgen.
In geloof zetten we dan ook de eerste stappen, dus deze maand gaan we ervoor. Dit zijn de eerste twee gezinnen waarmee we van start
gaan.
PFF019: Familie Radulescu Andrea
Dit gezinnetje woont in het Romadorp van Romos, in een klein huisje van takken en leem. Ze wil heel graag een stenen huisje hebben,
want Antonio is heel vaak ziek door het leven in het koude, vochtige huis. Mama gaat sinds kort ook werken, maar ze krijgt jammer
genoeg nooit genoeg bijeen om aan de bouw van een huisje te kunnen beginnen.
PFF020: Familie Rostas, Claudiu & Ancuta
Dit gezinnetje woont in het Romadorp van Romos, in een klein huisje van gemaakt van enkele dunne houten platen. Papa Claudiu en mama
Ancuta hun eerste kindje werd hen jammer genoeg afgenomen, doordat het gezin o.a. ook te weinig voorzieningen heeft om het kind op
te voeden. Intussen werd hun tweede zoontje geboren. Ze hopen door het hebben van een stenen huisje beide kindjes bij hen te hebben.
Papa doet alvast zijn best om via dagwerkjes wat geld binnen te brengen, maar dit is niet genoeg om effectief een huis mee te kunnen
bouwen.