Hey beste mensen. Onze voorlopige licentie is binnen!!! Dit wil dus zeggen dat het center terug open mag!! Natuurlijk hebben we eerst nog wat renovatie werken die erdoor moeten maar ook daar zijn we mee bezig. Onze aannemer maakt een kostenraming en eens er voldoende centen zullen zijn, zal er weer volle bak gewerkt worden door de aannemer, zodat het center inderdaad zo snel mogelijk z’n deuren zal kunnen openen. Man wat zijn we enthousiast! Eergisteren kwam Viorel langs, Viorel is de man die steeds kijkt voor ramen en deuren wanneer we die nodig hebben. Ook Viorel maakte een kostenraming zodat we konden weten hoeveel we nodig hebben voor alle ramen en deuren van de opbouw. Gisteren belde hij ons op en deelde ons mede dat dit ons zo’n 2200€ zal kosten. Ik dankte hem voor z’n moeite en vertelde hem dat, zoals altijd, we eerst gingen bidden en zien wanneer de centen effectief zullen binnenkomen. Viorel is dit gewoon met ons en zei “heel goed, we zien wel”. We zagen het niet echt zitten om alweer een oproep te doen hiervoor, we vragen al genoeg. We hebben al al de renovatiewerken waar we nog financiën voor nodig hebben, de salarissen voor de verplichte aanwervingen en dan nog eens dit. Gisteren doet Jessica de rekening van Pe lunca open en ziet dat iemand een donatie had gemaakt die dit bedrag volledig covered!! En met erbij genoteerd dat het expliciet voor de opbouw van het center is. Wat een kerel!!! Ik belde dus meteen Viorel weer op en binnen twee weken zal alles al geplaatst worden! Wat een zegen en wat zalig om steeds opnieuw te ervaren hoe God alles onder controle heeft en zo nauw betrokken is met ons. Gisteren slaagde ik (Tijs) er in om de voorlopige nummerplaten geregeld te krijgen voor ons missie-busje. Ja ja, inderdaad! Het was een serieus zorgpunt geworden voor ons dat telkens wanneer we één van de auto’s in één van de Roma dorpen lieten staan, we steeds tot de ontdekking kwamen dat er schade was. Kinderen prutsen aan dingen en klimmer erop, of zelfs gewoon mensen met slechte intenties. Natuurlijk is dit steeds heel jammer en zo kwamen we tot de conclusie dat een ouder busje wel eens handig zou kunnen zijn. Maar natuurlijk heeft Pe lunca daar geen centen voor. Amper twee dagen later werden we gecontacteerd van iemand uit België die zijn oude Hyundai wou doneren aan ons! Kort daarna kwam de broer van Bavo af. Hij zag dit helemaal zitten om ermee tot hier te rijden. Ondertussen staat het busje voor onze poort met voorlopige Roemeense platen en is alvast vol geladen voor z’n eerste opdracht! Opnieuw een ongelooflijke zegen! Wat een God hebben wij toch!!

                                                            

Als we even terugkijken in 2023 verschijnt toch wel een grote glimlach op ons gezicht hoor. Het was even pijnlijk toen het gebouw dicht moest, maar al heel snel werd vanuit Amen Trust een actie op poten gezet om geld in te zamelen voor de verbouwing aan het gebouw. Een fundraiser van maar liefst 50.000. Die ons hielpen alle werken tot nu mogelijk te maken. Ook onze benefiet was een duwtje vooruit en ook enkele mensen kozen ervoor om het bouwproject te sponsoren. Daarnaast werden in Vaidei de gastenkamers verder aangepakt, de gezamenlijke sanitaire blok en de boven zaal. Ongelofelijk welke veranderingen gedaan werden! Maar ondanks de programma’s die stilvielen hield ook de hulp in het dorp niet op. Er werd nog steeds zo goed mogelijk hulp geboden aan de gezinnen en we kregen zelfs een bouwteam uit Nederland ‘Stichting in de Vrijheid’ die kwam om mee te helpen aan de Roma hun huisjes. We zijn ontzettend dankbaar aan iedereen die bijdroeg aan en bad voor Pe lunca. We kijken er naar uit wat 2024 zal brengen!!! Gelukkig en gezegend Nieuwjaar aan iedereen.

                                                           

Zaterdag hadden we onze eerste uitstap met de kids van het kamp. Samen naar de bowling en dan naar onze kerk Punctul Central. Daar kregen ze heerlijke pizza, namen we het tegen elkaar op in enkele teamspelletjes, zongen we samen en kregen we een kort woordje van Gabi, onze kerk jeugdleider. We hadden veel plezier en ik vooral een blauwe lip door mijn lieftallige brute zusje Salina. Maar mijn team (team 2) was wel gewonnen. Even toch misschien belangrijk om dit erbij te vertellen. Maandag werden er heel wat wafeltjes gebakken door de kleine Priemtjes en tante Salina. Het gebouwtje in Romos werd wat in kerstsfeer gebracht door Bavo en Salina en om 16.00 werden alle Roma kindjes verwacht. Iedereen kreeg een cadeaudoos, opnieuw voorzien door Krista en Geert. Dank u wel!!! De kinderen waren zo gelukkig. En ook voor onze Roemeense kindjes uit Vaidei was iets voorzien en zij mochten vandaag hun cadeautjes in ontvangst nemen. En dit jaar werden 21 Roma kindjes uit Romos verwent met een gepersonaliseerd cadeautje van de mensen uit onze kerk in Deva. De kinderen schreven enkele weken geleden een brief aan God tijdens één van de programma’s. Wat vinden ze leuk? Wat zouden zij graag krijgen voor Kerstmis als ze mochten kiezen?? Één van de jongens, Abel ging door het dolle heen toen hij zijn eigen Bijbel (die hij zo graag wou) kreeg en een drone. Haha zijn reactie was onbetaalbaar!!! Hartelijke dank aan onze broers en zussen van Punctul Central. Dinsdag werden alweer heel wat wafeltjes gebakken door onze Salina en werd een zaaltje in Geoagiu mooi versiert door Bavo en Annelies en haar kroostje. Ook Annelies haar zus was erbij om mee te helpen. En zo was het s’ avonds weer tijd voor ons jaarlijks kerstfeest in Geoagiu. Dit jaar niet in het center, maar we mochten het vroegere kleuterschooltje gebruiken, want in het center mag nog steeds niets van sociale activiteiten doorgaan. We konden dus niet van alles voorbereiden met de Roma-kids zoals vorige jaren. Het enige wat we konden doen was zelf iets samen steken voor hen. Onze lieve broers en zussen van onze kerk Punctul Central kwamen af en zegenden de mensen met hun enorme muzikale kwaliteiten. Vooraf had Bavo in het dorp geweest om alle mensen uit te nodigen en zo stonden we om 19:30 met z’n allen klaar om hen te verwelkomen met versgebakken wafeltjes en liters warme chocolademelk. Beetje bij beetje kwamen de mensen opdagen. We waren gewend dat onze zaal telkens te klein was en mensen tot op straat stonden om wat van het evenement op te vangen. Maar deze keer verliep het een klein beetje anders. Na nog geen tien minuten hadden de meesten door dat er geen cadeaus te verkrijgen waren, en al sneller dan dat ze toe gekomen waren vertrokken er weer een heel deel naar huis. Wat beschamend! Even stonden we echt met onze mond vol tanden, maar dit toont des te meer hoe moeilijk deze mensen zijn, maar bovenal hoe broodnodig de programma’s zijn. Voorgaande jaren werd intens met de mensen gewerkt en kijken ze uit naar deze momenten samen. Zelfs al werden niet altijd cadeaus uitgedeeld, maar dit jaar waren onze handen jammer genoeg gebonden en konden we weinig met hen organiseren. Het deed me een beetje denken aan m’n eigen conditie, het koste me bloed, zweet en tranen om scherp te staan, maar een jaartje zonder sport en ik hijg al als ik m’n schoenen aan doe. Wel, precies zo met die mensen, zolang je er intens mee bezig bent krijg je er velen mee. Maar als er een pauze komt…Nu swat, voor ons een stimulans om er weer beide schouders onder te steken eens de deuren van het center weer open kunnen. En God zij dank, het komt steeds dichterbij! We danken God voor diegenen die wel met een oprecht hart bleven en zij mochten elk een knuffel kiezen. Er waren natuurlijk heel wat knuffels voorzien dus genoten zij ervan wat meer te mogen meenemen.

                                                           

Blijkbaar wordt het center niet alleen geliefd door de Roma. We hebben blijkbaar een vaste bezoeker die altijd een weg weet te vinden naar binnen. Deze week toen Dinah en ik al spullen aan het klaarzetten waren voor de schoendozen, die we aan eind van de week maakten, was hij daar opnieuw. Zou hij heel bewust deze doos gekozen hebben, zodat we hem een naam zouden geven? Welkom Bert, de kat van het center :)

                                                

We kijken terug op een week vol blije gezichtjes. Dank u Geert en Krista voor de schoendozen die jullie maakten voor de Roma kindjes van Romosel en Romos en voor de Roemeense kids van Vaidei. We mochten ons transport deze week ontvangen zo dus kunnen we die begin volgende week al uitdelen. Eveneens maakten we allemaal samen ook nog dozen bij voor wat kids van de school in Geoagiu en ook voor wat Roma kids in Orastie werden nog dozen bijgemaakt. Veel, veel, veel cadeautjes dus voor veel, veel kindjes. De kids in Romos werden maandag verwent met een extra programma onder leiding van Furdui Cristina. Hartelijke dank! En woensdag werkten ze verder aan hun kerststalletjes dat ze de week ervoor begonnen waren. Zeer leuke resultaten! Ook werden kledijpakketten voor de kids en baby’s gebracht naar de Roma in Orastie. Dank u Bavo en Salina. En ook hadden we opnieuw AMEN Trust op bezoek om samen de kerstdozen (schoendozen) te gaan uitdelen aan de Roma in Orastie. Wauw! Genoten van die kleine blije gezichtjes. Dank u voor alles Amen Trust!!!!

                                                       

Intussen hebben we weer enkele kinderprogramma’s achter de rug en ook alweer een ontmoeting met de gastjes van kamp. We hadden een gezellige tijd samen en de kids leerden pannenkoeken bakken. Heerlijk, zelfs de jongens genoten hiervan. Ook alle sponsorkaartjes werden weer gemaakt en zijn verstuurd. Joepie!!! Ik, Jessica zag de kids en de gezinnen afgelopen periode niet zo veel, want er was gewoon te veel werk aan de pc. Maar ik genoot ervan om weer eens een bezoekje te brengen aan iedereen. En ik moet zeggen op hen beurt waren de mensen heel blij om mij terug te zien. Eventjes met wat tijd en een luisterend oor. En bij deze ligt mijn nieuwe lijst met kindjes voor ons dag center ook al klaar. Spannend. Alle papieren voor de licentie liggen ook klaar. Dus eenmaal we het contract voor onze sociale werker hebben wordt alles opgestuurd en dan wachten op de goedkeuring om open te doen. En niet te vergeten de bouwwerken die klaar moeten zijn Maar Marius doet flink verder. Ook kregen de mama’s en hun baby’s nieuwe kleertjes voor komende maanden. Onze wel gekende babypakketjes. Een leuk ideetje dat we kregen door Krista Dinah sorteerde meerdere dagen en in een tweetal uur werd al haar werk uitgedeeld. Maar opnieuw vele blij mama’s. De schoolgaande kinderen waren heel blij met hun kledij pakket dat ze kregen van Bavo en Salina. Ook slaagde ik erin om zowel de oude dokters ruimte en bureau op te ruimen. De dokter ruimte staat al klaar met de schoendozen die we kregen vanuit Engeland van Amen Trust. En volgende week maken we nog zelf een deel schoendozen bij. Intussen zullen dan die van Krista en Geert uit België ook aankomen. En dan wordt het uitdelen maar. Dus weer veel werk verzet, maar o zo blij met wat we allemaal konden doen.

                                                       

Op deze dag van de vrijwilliger willen we langs deze weg @iedereen bedanken die zich inzet voor Pelunca. Een dikke merci voor jullie werk - Groetjes Reinhard Lemaire

                                                

Wees erbij! Wij kijken er alvast naar uit!!

                                                

Weer zo een dag: ‘Waar beginnen we?’ Pakketjes maken en opruimen! Here we go!!!

                                                

Met veel enthousiasme brengen we iedereen op de hoogte dat wij (De Priemtjes) vanaf 26 april 2024 tot 13 mei 2024 weer aanwezig zullen zijn in België. Hoorde je graag een voorstelling van het project en wat God afgelopen jaar weer liet gebeuren, een bemoediging, getuigenissen,... dan komen we met veel plezier langs in uw kerk, huisgroep, vriendenkring,... Geef ons gerust een seintje. Onze agenda staat altijd heel snel vol, dus wacht niet te lang.

                                                                                                                                                         

Hey lieve mensen, nog eens een update over de laatste periode. Heel wat is in beweging geweest en is dat nog steeds. Maar na een hele rompslomp aan papierwerk en na opnieuw heel de tijd van het kastje naar de muur gestuurd te worden, kregen we eindelijk het accreditatie dossier ingediend en goedgekeurd! Ondertussen zetten we alles op alles om het center zo snel mogelijk gebruiksklaar te krijgen. De aannemer is bezig met de opbouw. Salina is bezig, met wat hulp van Dinah en Jessica om de zaal zo leeg mogelijk te maken en straks vliegen Samuel en Bavo erin om de binnenkant te herstellen en klaar te krijgen. Bidt mee voor verdere financiën hiervoor. Jessica probeert wel bij te springen waar ze kan, maar wij twee zitten jammer genoeg nog voor een tijdje vast met de volgende lichting papierwerk. De accreditatie was nog maar stap 1, maar natuurlijk wel een grote stap in de goede richting. Op naar de licentie! Daar zullen jammer genoeg ook nog wel wat weken (maanden?!?!) voor nodig zijn. Samuel en Bavo bleven tot nu toe actief in het Roma dorp in Geoagiu. Het huisje waar ze aan bezig waren kregen ze wind en waterdicht, nu is de rest dus voor de gezinnen zelf. Verder springen ze ook bij met kleine renovatie werkjes links en rechts als blijk van liefde en op deze manier werkt vooral Samuel op relationeel vlak met de Roma. Samuel en Bavo kregen hierbij de afgelopen weken hulp van onze dierbare Isaac. Ondertussen een goede vriend die zich, wanneer hij kan, dienstbaar komt opstellen binnen ‘Pe lunca’. Niet alleen Pe lunca, maar ook Samuel en Annelies kunnen zijn hulp maar al te goed gebruiken, want er moeten nog een aantal belangrijke ruimtes voorbereid worden waaronder ook een badkamer. Ook de Roemeense lessen blijven doorgaan op dinsdag -en donderdagmorgen bij Annelies thuis. Meester Tijs (zoals Elena me noemt ) is heel trots op z’n flinke studentes hoor. Enkel aan Samuel z’n oren moest es flink getrokken worden, want die kwam nog geen enkele les. Grapje hoor, hij was gewoon veel te druk bezig met de bouw van dat huisje. Vandaag had ik een eerste les apart met hem, hij zou waarschijnlijk toch niet mee gekund hebben met z’n leergierig vrouwtje Ook het verhaal over de kleine Emmy wil ik nog eens belichten voor jullie. Het is gewoon zo hartverwarmend, wanneer we Rosalie naar school brengen, te zien hoe vrolijk en gezond deze kleine meid weer aanwezig is. Na een bange periode van zorgen en afzien herstelde Emmy volledig van haar zware hartoperatie. De operatie die mede dankzij jullie mogelijk werd gemaakt. Af en toe zien we mama Lidia en haar dankbaarheid kan nog steeds niet op. Dank jullie wel lieve mensen! Vorige week was voor ons, de Priemtjes, een enorme overweldigende zegen. Jullie weten dat we sinds deze zomer een partnership hebben met ‘Carpathian Aid’ uit Schotland. Wel, één van hun verlangens was om ons eens een week volledig uit Pe Lunca te halen. Ze bekostigden onze vliegtickets, regelden slaping bij een prachtig koppel genaamd Martin & Pat en bijna dagelijks waren er uitstappen voorzien. We wisten niet waar we het hadden! Wat een prachtig land! Wat een prachtige mensen! Wat een prachtige tijd hadden we daar! Natuurlijk konden we van de gelegenheid gebruik maken om een woordje te delen in hun kerk en konden we ook wat meehelpen met hun jeugdwerk. Maar dat deden we maar al te graag. Duizend maal dank Carpathian Aid!! Especially Gary & Ali, and Martin & Pat, you guys are amazing!!

                                                

Wat denk je? Waar zijn ze naartoe? Ewel, voor wie het nog niet wist waren we afgelopen weken in België. Zoals gewoonlijk hadden we een drukke tijd, maar we hebben ervan genoten. In tegenstelling tot anders hadden we de agenda eens wat minder vol gezet. Het was nog wel snel van hier naar daar, maar het was toch een verschil. Onze excuses voor diegenen die ons niet gezien hebben, maar het was belangrijk voor ons gezin om het eens rustiger aan te doen. We hebben dan ook erg genoten van de heen en terugreis. Gewoon eens als gezinnetje alleen. Dank u aan diegenen die ons hierbij hielpen. De Osaertjes, Bavo, Salina en Dinah hielden intussen het Pe lunca front recht. Wat er hier in Roemenië afgelopen periode gebeurde vertellen we je in de volgende nieuwsbrief. Deze werd vanmorgen opnieuw geschreven door de president van Pe lunca, meneer Tijs Priem Altijd een heel werk, maar ik ben steeds aangenaam verrast door zijn leuke manier van schrijven. We startten onze week met de eerste schooldag van onze kiddo’s. Rosalie gaat nu naar de grote kleuterklas, Lowie clasa III (in België zou dat 4de lj zijn) en Marie-Lou clasa IV (5de lj dus). Als team hadden we een eerste teamvergadering. Nog meer schoolspullen werden aangekocht en verdeeld voor alle kids. Dus morgen kan alles naar de school in Geoagiu gebracht worden, zodat al onze Roma-kindjes hun spullen zullen hebben. Wat computer werk werd ingehaald en de uitnodigingen voor de bbq met de kamp kindjes werden door Dinah gemaakt met onze kindjes. Bbq met de kids? Daar krijg je volgende week meer over te horen. En ook de grote kuis ging van start. Alle dekens en kussen naar buiten om te wassen zodat alles weer lekker fris is. Dank u Dinah voor het kuisen van de logeerkamers. Je bent een krak!

                                                                                                                  

Een goeie avond!Ken je die uitdrukking tijd vliegt, wel soms lijkt dit toch echt zo de dagen vlogen voorbij. Maar waar zullen we starten ? Misschien waar we waren gestopt... Na het bouw team van Nederland zijn we op ons eerste kinderkamp geweest hier in Roemenië. Als je bedenkt dat het bijna 8a9Jaar geleden was dat we nog een kamp zijn geweest. Maar kinderen waren best wel rustig en we mochten God ervaren in die dagen! Ook leerde we mensen kennen uit België waarvan de moeder nog op mij geeft opgepast en tijdens het kamp paste haar jongste dochter op Evelyn wat gaat tijd opnieuw vlug maar wat een zegen. Terug van kamp zijn er nog vrienden toegekomen vanuit België. We hebben nog een duw gedaan aan de woning elektriciteit 90%af stromend water tot in de kelder. Dit gebeurde met de hulp van Bavo en Wim.  Ook zijn we verhuisd van de slaapzaal naar onze woning! Grappige is dat onze vrienden de laatste avond bij ons waren in België en onze eerste nacht in onze woning.. Hoe cool is dit? Samen hebben we nog gewerkt in Geoagiu en staat de keuken voor de groepen op de hit list voor komende dagen samen met nog wat outreach werk en een dakje in Geoagiu. (Wat minder foto's camera gsm is stuk ). Groeten en zegen De Osaertjes

                                                                                                                  

Vandaag vlogen we er nog eens goed in in het center in Geoagiu. Verhuizen naar het huis van Sam en Annelies en intussen het center weer in orde brengen. Nu wachten op die sociale werker en het groene licht om het center weer te openen. En tussen het opruimen door even een vergadering met de school begeleider om de lijst aan te passen. Welke kids gaan naar welk jaar? Welke schoolmaterialen zijn nodig? Zo kunnen we weer gauw alle spullen gaan aankopen en klaarmaken voor de start van het nieuwe schooljaar.

                                                                                                              

Gisteren opnieuw een bezoek gebracht aan het Roma dorp en de twee nieuw gebouwde huisjes mogen zien! Ook de materialen die aan enkele andere gezinnen geleverd werden werden al meteen gebruikt. We zijn zo blij om van betekenis te kunnen zijn voor de armsten. Vooral dan in dit geval van bouwen en verbouwen, maar ook medisch hopen we enkele mensen nog wat te kunnen helpen. We zagen Maria Pojoni. Enkele jaren terug hielpen we Grigorie Pojoni bij een operatie van een kankergezwel in zijn nek. Misschien herinneren jullie zich dat nog? Maria vroeg nu of we haar konden helpen bij haar operatie. Ze heeft cystes in haar benen die moeten uitgehaald worden. Als ze dit niet doet kan het heel slecht aflopen met haar benen. Ze heeft 5000 lei nodig voor deze ingreep. Zelf kreeg ze al 2500 lei bij één. Al enige tijd vraagt Lenuta (Roma dorp Romos) ons om haar te helpen, zodat zij en haar man Calin naar de oogarts kunnen. Beiden zien ze niet meer zo goed en hebben dringend een bril nodig. Dit kost al gauw 100€/persoon. Madalina (Roma dorp Geoagiu) mama van 3 kindjes heeft last van psoriasis. De crème die ze nodig heeft is best duur, maar wij hebben gewoonweg geen enkele sponsoring voor medische hulp. Ook haar schoonmoeder die kanker heeft, heeft het zwaar op de eindjes aan elkaar te knippen. Dan voor Alexia een 8 jarig meisje uit het Roma dorp in Romos is hulp meer dan nodig. Alexia heeft scoliose, een zijwaartse verkromming van de wervelkolom. Er werd meteen een operatie aangeraden, maar door de jonge leeftijd van het meisje willen ze eerst door middel van oefentherapie haar versterken en rug wat verbeteren. De ouders van Alexia zijn beide Roma, gaan beide werken, doen zo hard hun best. Maar financieel valt het hen veel te zwaar. Ze moeten drie maal per week naar Alba rijden (35 min) voor fysiotherapie waarvoor ze ook nog eens 50 lei/sessie moeten betalen en dan moet er een korset op maat gemaakt worden van 1600 lei. Een mens zou al eens wanhopig worden. Dit allemaal alleen bekostigen is bijna onmogelijk. Maar ze eten nog liever bijna niets, dan de gezondheid van hun kind kapot te laten gaan. Wilt u iemand helpen? Dan kan dit via een eenmalige of maandelijkse donatie op het rekeningnummer van onze vzw Pe lunca (België) - IBAN: BE58103077164679 - BIC: NICABEBB - vermelding: medische hulp (eventueel naam als u iemand specifiek wilt helpen). Hartelijke dank alvast en Gods zegen.

                                                                                                              

Deze week waren we op kamp met de Roma kids en jeugd van Romos en de Roemeense kinderen en jeugd uit Vaidei. Onverwacht hadden we op het laatste moment nog vijf kinderen uit Geoagiu mee. We hadden een super tijd met hen. Ook de vrijwilligers en het team uit Schotland amuseerden zich enorm. Wat een zegen om ook op deze manier te kunnen dienen! Vele zaadjes werden gestrooid! Ook de week ervoor waren we op kamp, maar dan was het met de jeugd van een viertal kerken. Ook daar hadden we een enorme zalige tijd. Ongelofelijk te zien hoe hongerig de jeugd was om meer te leren over God. We startten dan ook elke dag met tijd van worship, preek en gebed. En ook elke avond werd op dezelfde manier afgesloten. Vanaf de eerste dag stond al 80% van de jeugd vooraan omdat ze gebed wilden, zo zot! Allemaal wilden ze meer van Hem. Op woensdagavond was de geestelijke verschuiving zeer merkbaar en het overgrote deel van de jonge mensen ervaarden doorbraak in hun leven. God was krachtig aan het werk! Maar niet alles was alleen maar puur geestelijk, overdag waren er ook tal van competitieve spelen georganiseerd en was het strijden om de eerste plaats. Daarnaast waren er een paar zeer mooie trektochten en konden we tijdens de vrije momenten genieten van de prachtige, glasheldere bergrivier dat vlak naast de kampplaats passeert. Het was een bewogen tijd! 

                                                                                                              

Zo beste mensen even een korte samenvatting van afgelopen 2 weken. Zoals jullie al reeds wisten kregen we bezoek van de Stichting In de Vrijheid. Samen met hen konden we de PFF23 Marian & PFF20 Paul Armin aanpakken. We bouwden een volledig nieuw huisje voor Armin. Ramen, deur, nieuwe betonnen vloer, geïsoleerd en het plaatsen van elektriciteit. Verder moeten we enkel nog de stroom aansluiten en de kachel plaatsen met de bij horende schoorsteen. Een nieuw warm plekje voor onze Armin. Ook Marian konden we zegenen met een volledig nieuw geïsoleerd dak, een deur, een venster een kachel en een tapijt. Zijn huis is 3,5m op 3,5m maar toch was hij zo gelukkig dat hij na 5 jaar eindelijk in een warme beschermde woning kan slapen. Ook werd een opstart gedaan bij een gezin van 4 die leefde in een kamertje van 2,5m op 2.5m. Ook die mensen hadden dringend uitbreiding nodig. Ook zij werden voorzien van bouwmaterialen en konden de eerste muren met ringbalk geplaatst worden. We bezochten samen met de jongens van Nederland de waterkant in Orastie. We hadden enkele pizza's mee om een hapje te eten met hen. Samen zijn onder de roma's om enkele gesprekjes aan te gaan. Ook de vrouwen voorzagen elke dag van ontbijt, lunch en avondeten, warme douches en genoeg snacks. Bedankt voor de goeie zorgen. We hebben enorm genoten van de mannen en hun motivatie om te werken. Goede gesprekken en een hoop Nederlandse platte humor. Dus dikke merci mannen voor de inzet en toffe periode die we konden beleven. Nu de laatste voorbereidingen treffen. Want we vertrekken vandaag op ons Pelunca Zomer kamp. Morgen ontvangen we de kindjes. Samen met een team uit schotland, een extra gezin uit Belgie en onze roemeense vertalers zullen we hen hopelijk een onvergetelijk kamp geven.Tot laters!!!

                                                                                                              

Even een kleine update van onze dagen hier in Roemenië. Afgelopen dagen kregen we versterking van mensen uit stichting in de vrijheid. Eerste groep zonder Tijs en Jessica zij waren op tienerkamp met de gemeente. Effe onwennig maar zo konden we toch 2 pe lunca family files afwerken en links en rechts wat helpen, wat een zegen is dit! Check zeker de pe lunca site eens door de extra boost lopen we nu beetje achter met de update daar maar komt op orde. Annelies en de meisjes hebben gekeken samen met Salina voor het eten terwijl Bavo Ezra en ik de handen mochten uit de mouwen steken. Terug veel mogen leren over de cultuur en mogen genieten van de getuigenissen van Remko na 40j in de bediening te staan. Dit is zeker een grote zegen. Deze week gaan we op kinderkamp met Pelunca eens benieuwd wat dit zal geven. Eens iets anders dan bouwen Alvast een gezegende week voor allen! 

                                                                                                              

Leuk dat wij er even uit konden en alles in jullie handen mochten geven! Goed bezig. Wat een geweldig team die mensen van Nederland. Niet bang om hun handen vuil te maken en te werken in deze warmte. Intussen kwamen wij (de Priemtjes) goed en wel aan op kamp met de jeugd van de kerk. Samen met enkele andere kerken en Onze Here gaan we een geweldige week tegemoet. 

                                                                                                              

Maar deze herinneringen blijven altijd bestaan!!!Alweer een grote dank je wel aan ‘Global Encounters’ om af te komen naar Roemenië. Het gaat nooit om aanzien van personen, maar toch hebben we respect voor deze jonge mensen. Eerst moeten ze al het geld proberen samen te krijgen voor hun vlucht van Amerika naar Roemenië (varieerde tussen de 1000-2000 dollar/persoon) en daarbovenop betalen ze hun verblijf aan hun gastheren. Dan werken ze drie weken aan een stuk om zo veel kindjes de tijd van hun leven te bezorgen EN natuurlijk hen veel over God te leren. Wat hebben ze dit opnieuw zo mooi en goed gedaan!!! Ook grote dank aan onze Roemeense vrijwilligers. We hadden een prachtweek en kijken alweer uit naar volgend jaar. 

                                                                                                              

Using a designated monetary gift we have been able to purchase a replacement minibus for the Pe Lunca team. Just in time for their holiday camp at the start of August!

                                                                                                      

Dus het programma van vrijdag werd dus eerder een ‘spelen-in-het-water-programma’. Toen we aankwamen waren een heel deel van de kids in de rivier aan het spelen. Bavo, Lowie en Rosa sloten gezellig aan. Wij keken toe en namen foto’s bij de vleet, naar de wens van de kids natuurlijk. Ze hebben niet liever. Vandaag dan ging een eerste dag van start met het team van Amerika. We hadden een eerste prachtige en gezegende dag. Leuke activiteiten, leuke leiders, lekker zonnetje en enthousiaste kids. Wat kan een mens nog meer willen. We zijn dankbaar dat we dit samen mochten doen. 

                                                                                                              

Eerste taalles met de hele familie! Meester Tijs zal ze weer opleren!! Eerste woordjes leren om straks een eerste kinderprogramma mee te doen. Good luck kleine Osaertjes en Gods zegen bij het aanleren van die nieuwe taal! 

                                                                                                      

Dag iedereen! Even een update over wat hier zoal gaande is. Ondertussen verhuisde de familie Osaer en kwamen ze veilig en wel aan in het mooie Roemenië. Ook hun transport geraakte hier, kleine helft gevuld met hun inboedel en de rest met de door jullie ingezamelde hulpgoederen. Bavo en Salina maakten het center weer helemaal leeg en in enkele uurtjes stond het weer vol Alles werd voorlopig opgeslagen in de grote zaal van het center. Het center dat ondertussen over een zo goed als afgewerkte sanitaire blok beschikt. Wat ziet het er mooi uit allemaal! Ook onze nieuwe zolderruimtes worden al goed in gebruik genomen. Alles wordt er netjes opgeslagen en kaartjes helpen ons om alles makkelijker terug te vinden. Knap werk Salina Voorlopig verblijven Samuel en co. nog bij ons tot hun huisje ongeveer klaar zal zijn. Het is dus momenteel een mix van verder werken in hun huis en toch al wat meedraaien in de bediening. Zo hadden we maandag opnieuw een mega interessante dag. Enkele leden van Amen-Trust waren op bezoek voor een dag. Voor alle duidelijkheid, wij als Pe lunca hebben een partnership met Amen-Trust, en Amen zet zich dan ook al jaren keihard in om fondsen te verzamelen voor de werking en de bouw in Geoagiu. Voor ons een enorme steun en een enorme zegen voor de Roma. Maandag was het dus een combinatie van zaken bespreken, vriendschap, delen, samen bidden, samen het Roma dorp in om te dienen,… Kortweg, een zalige en bemoedigende tijd! In de tuin ziet alles er nog steeds mooi groen uit, groeien de groentjes, jonge diertjes,… Genieten!!! We willen ook opnieuw de schuur wat verder aanpakken, want binnenkort ontvangen we een bouw team vanuit Nederland. Dit wordt trouwens allemaal al geregeld door Samuel. Maar daarvoor zou het wel heel goed zijn dat er ook in de schuur opnieuw wat vordering wordt gemaakt. Elektriciteit moet nog klaar en het keukentje geïnstalleerd krijgen zou fantastisch zijn. We kregen een mooie keuken geschonken van Jessica haar nonkel. Waarvoor we ongelofelijk dankbaar zijn! We moeten nog wat wat kastjes bijmaken en de keuken wat aanpassen aan de ruimte. En dan volgende stap nog een vloer leggen, maar dit laat het budget voorlopig jammer genoeg nog niet toe. Alle hulp blijft dus meer dan welkom, want eens de schuur volledig af zal zijn zal dit echt een enorme meerwaarde zijn voor de hele bediening. En natuurlijk ook voor ons privé leven als gezin. Zo, ik ga het voorlopig hierbij laten anders wordt mijn kort berichtje weer een hele brief. Nu vlug naar de burgemeester de schoolbus en chauffeur proberen geregeld te krijgen voor het kamp in augustus. En dan naar Deva voor wat meer papierwerk/wat tijd met m’n lief petekindje (alle gow, z’is wel al 19) die eindelijk nog eens op bezoek is. Want morgen vertrekt ze jammer genoeg alweer. Volgende week hebben we het team uit Amerika voor de hele week, dus de zomer drukte gaat flink door! Maar we kijken alweer uit naar alle kindervreugde. Gods zegen allemaal!! 

                                                                                                              

 

                                                                                                        

 

                                                                                                      

De laatste drie weken hadden we Samuel weer over de vloer. Z’n laatste drie weken om nog zoveel mogelijk te werken aan hun huisje, want de volgende keer dat hij komt is het om te verhuizen met zijn gezin. We genoten enorm van de tijd samen en het is al heel snel duidelijk dat, ondanks de turbulentie aan emoties en de 101 dingen die hij aan z’n hoofd had, z’n allergrootste focus is om zijn Heer te dienen. We hadden ook weer een geweldig team over de vloer om te helpen werken aan Samuels huis. En naast zijn huis, probeerden ze tussenin nog een handje toe te steken om te helpen aan ons huis.Vooral toen we een paar keer in het Roma dorp waren zag ik (Tijs) Samuels hart opengaan. Met een enorm warm hart schoot hij direct in actie om ook daar te helpen waar dat mogelijk was en bad hij erop los. Nog een weekje te gaan en dan is het verhuizen geblazen. We zien er enorm naar uit om samen Pe lunca voort te zetten en onze Heer te dienen zoveel we kunnen. Bid volle bak mee voor hen, verhuizen van land met 5 kinderen is niet niks. En ook hun huis is nog verre van klaar, maar ook van onze kant doen we al het mogelijke om er voor hen te zijn. Momenteel zijn ook daar enkele mannen aan het werk, bidden dus dat het vooruit mag gaan. We zijn enorm benieuwd wat de Here voor ons in petto heeft. Maar één ding is alvast een feit, alle eer en glorie komt Hem toe!! We kijken uit naar Gods verdere plannen. Verhuizen betekent dus transport en transport betekent dus plaats maken. Intussen zijn we volop aan de slag gegaan in Geoagiu. Sorteren, opruimen en kledij uitdelen. Maar dankzij de hulp van Saline, Bavo en Dinah gaat het goed vooruit. Nog een duwtje en we zijn klaar om het transport te ontvangen. Jaja lieve mensen, alle spullen die in België waren, komen eindelijk deze kant op. Hartelijke dank voor alles die opnieuw gegeven is geweest. Natuurlijk is iedere donatie om ons te helpen met het transport meer dan welkom, want dit is een grote kost. Dit transport kost maar liefst 4700€, maar we zullen de mensen opnieuw goed kunnen helpen. Ook kinderwerk gaat weer elke vrijdag door. Al die blije kindergezichtjes, leuk leuk. Naast al het praktisch werk wordt ook de boekhouding netjes bijgehouden en op de website zijn intussen alle nieuwe PFF’s terug te vinden. Hup treintje hup, we gaan vooruit en zijn ontzettend content voor alles wat we alweer konden verwezenlijken. Ook de plantjes en de beestjes worden nog steeds goed verzorgt. Al het jonge leven in groei en bloei En daarnaast doen we natuurlijk nog zo veel mogelijk ons best om de Roma zelf te helpen, ondanks de hoge lopende kosten aan het center. Zo konden we Lina helpen met het betalen van haar transport naar Cluj voor haar kankerbehandeling, de kleine Janis kreeg hulp voor transport naar het ziekenhuis richting Deva voor een nieuwe been prothese, Mama Madelina kreeg geld voor een huidbehandeling en haar schoonmoeder eveneens voor transport richting Timisoara voor behandeling tegen kanker, … En zo kunnen we blijven doorgaan. Maar we danken God en iedere sponsor dat we hier mogen zijn en de mensen kunnen helpen. Niets is voor niets en elk klein beetje hulp betekend voor hen de wereld. Hartelijke dank! 

                                                                                                              

Dag beste mensen.Vandaag ben ik (Jessica), samen met Lynn, nogmaals langs geweest bij mama Lydia om te zien hoe het gaat met Emi en wat nu de volgende stappen zijn. Volgende week wordt Emi dus opgenomen in het ziekenhuis om nog wat tests te ondergaan. Bij deze wordt ze dus een paar dagen in observatie gehouden, om daarna te zien of de operatie al dan niet zal kunnen uitgevoerd worden in het staats ziekenhuis. Bij deze wil ik jullie dus ook op de hoogte brengen dat verdere donaties nu even niet meer nodig zijn. Dankzij jullie vrijgevige harten kunnen we dankbaar zeggen dat we het gezin voorlopig kunnen helpen met heel wat van de kosten. Indien beslist zal worden dat de operatie toch in de privé sector zal moeten gebeuren, dan laten we het jullie sowieso opnieuw weten, want dan zullen natuurlijk wel nog donaties meer dan welkom zijn aangezien dit een pak duurder is. Voorlopig werd zo’n 2100€ gedoneerd. Blijf alvast meebidden voor dit warme gezin, vanaf het moment dat we zelf meer te weten komen zullen we zeker opnieuw een update plaatsen. En zeker ook een enorme grote dank je wel van henzelf. Jullie steun en bewogen harten raken Vasile en Lydia heel diep!! God’s zegen allemaal. 

                                                                                                      

Twee weken geleden hadden we bezoek van Anne and Malcolm. Deze twee mensen zetten zich in Engeland samen met velen hard in bij de vzw ‘Amen Trust’ (waar veel van onze donaties van komen, vooral voor het center in Geoagiu). Ze woonden onze vergadering bij en daarna hadden we nog een gezellige dag samen. De volgende dag brachten we een bezoek aan het center en mochten we ze de werken tonen die reeds gebeurd waren. Daarna brachten we samen een bezoek aan het Roma dorp. Opnieuw, nog maar eens het besef van de vele treurige verhalen en trieste situaties waarin de mensen moeten leven. Maar eigenlijk ook veel positieve veranderingen. Sommige gezinnen gaan echt stapje voor stapje vooruit. Hier en daar waren ook weer wat huisjes opgeknapt.In een volgend bericht krijgt u een overzicht van alle PFF’s. Wilt u graag een gezinnetje helpen? Dan kan dat door middel van een maandelijkse vaste donatie. Voor de tijd of het bedrag dat u dit wenst. Wij sparen alles op en helpen de gezinnen om beurt.We hadden opnieuw een kinderprogramma met de kids van Geoagiu. We namen ze mee naar een grasveldje dichtbij het center. Het was weer even orde krijgen in de chaos, maar uiteindelijk lukte het om er een super leuke namiddag van te maken. Wat genoten de kids opnieuw van de aandacht, de spelletjes, de knuffels, … Het volledige team genoot er zelf ook van. Dank u Lavinia om ons opnieuw te komen helpen Bij ons thuis ging het werk aan de kamers mondjes maat vooruit We begonnen aan een eerste kamer, maar het bleek veel meer tijd in beslag te nemen dan verwacht. Ook het plafond viel er telkens weer uit, dus moest er een nieuw vals plafond komen. Ook hebben we gebrek aan helpende handen hiervoor. Gelukkig hielp Samuel tussen zijn werken door nu en dan om de werkjes te doen, waarvan wij ervaring ontbreken. In onze leefplaats begon ik de muren al wat uit te kloppen want de vochtige schimmelgeur doordrong de hele kamer. Gelukkig gaat het zo veel beter met Tijs zijn heupen!! Voorbije week werkte hij dag na dag aan één van de kamers. Geen woorden voor. Hij is zo ontzettend gelukkig dat hij dit weer kan doen. Prijs God voor zijn aanraking!!!!! Toch zou hij zich al snel overdoen, dus blijf zeker ook verder bidden. Intussen zijn ze in Geoagiu ook begonnen aan het betegelen van de sanitaire blok en het ziet er geweldig uit. Dankbaar dat het daar goed vooruit gaat!!! 

                                                                                                              

Gisteren had ik de mama van EMI aan de lijn gehad. Emi staat nu geprogrammeerd op woensdag om normaal gezien de operatie uit te voeren. Er moeten eerst nog wat tests en wat analyses gebeuren. Dus hopelijk gebeurt de operatie dan snel. De familie is intussen naar een ander ziekenhuis geweest, in Targu Mureș, ook twee uur rijden. Daar zou het goedkoper kunnen. Maar dan komt de Roemeense gewoonte ook weer boven: operatie gebeurt maar dokter A wil wat geld in de hand, dokter B, verpleegster A, verpleegster B . Doet ons denken aan het verhaal van Sadia, waar medische hulp werd aangeboden volgens de centen die verschenen Maar kijk! Voorlopig staat de teller op 708€ voor Emi. Dat betekent dat we hen financieel toch wat gaan kunnen bijspringen. Het gezin moet alweer ver rijden dus dure rit, mama gaat alleen, papa blijft thuis met de andere meisjes, geen inkomens, alleen maar nieuwe kosten en kosten die er al waren. We danken iedereen ten zeerste voor elke bijdrage. Indien u ook nog graag het gezin wilt helpen, kan dat op volgend rekening nummer: Op Het Veld/Pe lunca - BE58 1030 7716 4679 - mededeling: PFF Popescu Emi hartoperatie. Gods rijke zegen lieve mensen                                                                         

We hebben weer een treurige situatie die we graag met jullie willen delen. De familie Popescu, van in ons dorp Vaidei, kampt de laatste tijd met de ene tegenslag na de andere. Ze hebben vier kinderen waarvan twee meisjes (1 en 4 jaar) gezondheidsproblemen hebben. Jessica was al een grote week van plan om eens op bezoek te gaan, maar door het vele werk geraakte ze er niet. Eind vorige week wou Jessica opnieuw beginnen aan de werkdag, maar werd enorm bepaald dat ze die morgen echt zo snel mogelijk moest langsgaan. Uit ervaring weet ze dat wanneer ze zo’n drang in haar hart voelt, dit meestal om een serieuze reden is. Dus liet ze het werk even links liggen en sprong de auto in. Aangekomen bij het gezin was het meteen duidelijk waarom ze precies toen daar moest zijn. Met Emi (4 en half) ging het namelijk héél slecht. Deze kleine meid heeft te kampen met een extreme vorm van het WPW syndroom. Dit is een aandoening aan het hart dat ervoor zorgde dat haar kleine hartje 270 sloeg in complete rust. Haar leven ging aan een zijden draadje. In deze situatie klopte haar hartje niet alleen razend snel, maar er was ook een grote kans dat er op dat moment geen bloed meer werd rondgepompt, wat natuurlijk fataal ging zijn. Jessica vertelde dat ze zich naar hen geleid voelde en vertelde hen dat dit alleen maar kan betekenen dat God met hen was. Dit was als een ijskoude douche voor de papa want hij beweerde dat hij amper 10 minuten voordien gezegd had dat hij God opgaf. Hij had net gezegd dat hij nooit meer naar de kerk ging gaan en absoluut niks meer wou te maken hebben met God. En dan vertelde Jessica net dat God haar had gestuurd om te zeggen dat ze hun geloof niet mochten verliezen want God was met hen en houdt enorm veel van hen. Papa was ondersteboven! Ze vertelden Jessica dat ze constant op en af naar Timisoara moeten (188km) met hun dochter en dat ze niet eens nog geld hebben om wat brood op tafel te krijgen, laat staan voor dokters kosten en benzine. Ze waren radeloos. We overlegden even en gaven hen wat geld zodat ze toch op dit vlak wat ademruimte konden krijgen en Jessica beloofde hen dat ze extra ging koken zodat ze ook een warme maaltijd zouden hebben. Ondertussen vernamen ze dat Emi zo snel mogelijk geopereerd moet worden aan haar hartje, maar deze operatie zal hen 5000€ kosten. Dit is natuurlijk compleet onmogelijk voor hen. We zoeken nu dus naar een goedkopere manier of waar we financiële steun zouden kunnen verkrijgen. De burgemeester zou eventueel proberen ook wat te helpen. Laten we dus hopen dat we er komen hè. Ik (Tijs) ging er intussen opnieuw langs om hen wat moed in te spreken en voor hen te bidden. En ik beloofde hen dit bericht op te maken zodat ik op deze manier een oproep kon doen voor financiële hulp. Financieel zitten ze compleet aan de grond en hebben ze nog steeds schulden links en rechts door alle hoge kosten die ze tot nu toe hadden. Bij deze dus een warme oproep, deze mensen hebben echt dringende hulp nodig! Het zal je kind en je situatie maar zijn! Hopelijk voel je je bewogen hieraan mee te helpen. Als je niet financieel kan bijdragen, draag dit gezin dan aub in gebed! Ook hun kleinste van twee heeft een dik gezwel op haar hoofdje waarvan ze nog niet met zekerheid kunnen zeggen of het al dan niet gevaarlijk is. Bid, bid, bid!! Dank u wel. 

                                                                                                      

Zoals jullie wisten waren Tijs & Jessica terug in België, dit om in verschillende kerken en jeugdgroepen te spreken en onze jaarlijkse benefiet te houden. Een drukke maar gezegende periode en een warme hereniging met familie en vrienden. Terwijl zij in België waren had ik een paar daagjes mijn familie op bezoek en kreeg ik bezoek van vrienden. Een dankbare periode om weer te kunnen samen zijn met mijn familie en vrienden. Ondertussen werd er verder gewerkt in de schuur, muren en plafond werden geschilderd. Beetje per beetje gaan we vooruit. Ook werd in het center doorgewerkt. Het plaatsen van het plafond, leggen van elektriek, het bezetten van muren in de sanitaire blok. In Vaidei hielden we ons bezig met een grote opkuis. Na een drukke periode konden we weer allerlei zaken in orde zetten. We sorteerden en brachten goederen naar het center om deze dan weer uit te delen. We hielden een lenteschoonmaak door te kruien, maaien, planten en te snoeien. Met bezoekers die gepland staan willen we hen hier een aangenaam verblijf geven.Doordat we meer tijd hebben doordat het center gesloten is kunnen Tijs en Jessica hun woning aanpakken. De benedenverdieping moet volledig aangepakt worden. Dit is hoognodig. Want het plakwerk van de muur komt los door de vochtigheid. Jessica haar keuken houdt het nog maar net samen. Verbouwingen die noodzakelijk zijn. Na 8 jaar mag het wel eens aangepakt worden. Voor komende periode zal ik ook helpen met Samuel zijn huis instap klaar te maken. Zoals jullie weten verhuist hij in juni met zijn gezin. Bid ook maar mee dat alles vlot mag verlopen en het op tijd mag klaar geraken. Verder willen we toch op een manier weer werkzaam zijn in het dorp. Zonder het gebouw valt er veel structuur weg. Maar we kijken voor alternatieven. Voetbalprogramma werd gehouden op maandag op verplaatsing. We hebben heel wat kleren, lakens, schoenen, kousen, speelgoed.. om uit te delen. Kinderprogramma’s zullen we op verplaatsing laten doorgaan. We hopen voor een snelle heropening in Geoagiu. Dit voor de structuur en programma’s weer onder de Roma’s te krijgen. Voila, bedankt voor jullie tijd. Bavo 

                                                                                                      

We kijken dankbaar terug op opnieuw een mooie, geslaagde benefiet! Dank u allen om aanwezig te zijn!!
                                                                                                      

Opnieuw zet Amen Trust (Engeland) zich in voor Pe lunca. Ook onze Dinah was van de partij!
                                                                                                      

Hey! Hier zijn we weer! Deze keer is het aan mijn beurt (Salina) om een bericht te plaatsen. Nadat iedereen terug huiswaarts is, gaan de werken hier verder, zo werd alles terug netjes gepoetst en had ik de hele week online lessen voor ESC (European Soledary Corps, voordien EVS). Jessica en Bavo deden opnieuw een update voor de boekhouding en Jessica maakte een powerpoint om in België voor te stellen. Bavo hield zich deze week ook bezig in de serre met voorbereidingen voor het nieuwe seizoen die komt en Tijs had afspraken met de aannemer in Geoagiu nu de werken weer van start gingen, eveneens moest hij materialen gaan aankopen, deed terug heel wat mails… Dankzij een mooie donatie konden de deuren voor de gastenkamers en voor de badkamer aangekocht worden. Dus muren uitbreken was de boodschap. En zo had ieder dus weer zijn bezighoudingen.
                                                                                                      

En zo gingen ze gisteren allemaal naar huis. Vaarwel lieve Osaertjes en Couchezetjes. Tot binnen twee weekjes in België Dank u voor jullie mooi werk. De recreatie ruimte voor de bezoekers van Pe lunca krijgt meer en meer vorm.
                                                                                                    

- Amen Trust hun fundraise voor het center gaat verder. Blijf meebidden voor hen aub. 

- Voor de werken aan het center. Dat ze vlot en correct mogen uitgevoerd worden, zodat we snel terug goedkeuring krijgen. 

- Bidt voor onze Roma kidjes die nu geen ondersteuning kunnen krijgen bij het huiswerk, hun maaltijd moeten missen… 

- Maar ook voor alle Roma die zo vaak terecht konden in het center. 

- Bidt voor de juiste sociale werker(ster). Iemand die dit werk met het hele hart wil doen. Dat het een extra zegen mag zijn voor Pe lunca. 

- Ook voor de nodige vaste financiën zodat we iemand in dienst kunnen nemen. 

- Bidt aub voor de familie Osaer. Alles achterlaten en richting Roemenië trekken is niet niets. Bidt voor geloof, wijsheid en sterkte voor hen. 

- Voor ons jongst koppel in de organisatie, Bavo en Salina. Wat is de Heer Zijn weg voor hen? 

- Voor Hannes en Lynn, die hun eigen financiële voorziening voor twee weken even loslaten om God te dienen. Niet niets voor een zelfstandige! Bidt dat God ook goed voor hen blijft zorgen.

- Bidt voor Mircea en zijn gezin. Mircea werkt veel voor ons en de organisatie. Er zijn wat gezinsprobleem, maar Hij vertrouwt dat God dit tot zegen kan omdraaien en levens (drank/drugsprobleem schoonzoon) kan veranderen. 

- Voor onze kindjes. In het bijzonder voor Marie-Lou. Ze had een bijzondere ervaring met God en kan er niet over ophouden. Ook op school wil ze de kinderen met religieuze achtergronden haar Levende God bijbrengen. Dit brengt natuurlijk verrassende situaties in haar jonge leventje. 

- Van 30 maart tot 17 april komen we naar België. Het beloofd druk te worden, maar bidt vooral voor een gezegende tijd. 

- Bidt voor opnieuw een geslaagde benefiet en voor ons thuisfront team dat weer veel werk zal hebben.  

Dank:  

- De werken aan het center gaan stapje voor stapje vooruit. We kregen een mega prachtige donatie dankzij Amen Trust uit Engeland!

- God is zo bij ons en wat onmogelijk lijkt, maakt Hij mogelijk! Donaties komen mooi binnen en het ene werk na het andere wordt aangepakt. God is groot!! 

- Dank voor alle donaties. Groot en klein, samen maken ze dat verschil! 

- Dankbaar dat de tijd voor een social werker(ster) gekomen is. Dit zal tegelijkertijd zo een meerwaarde worden voor Pe lunca.  

- Zo dankbaar voor het gezinnetje Osaer. Hoewel we elkaar niet kenden, lijkt God te weten dat het zou klikken. Super content hiervoor. 

- Mega dankbaar voor de dienstbaarheid van Hannes, Lynn, Jonas, Matthias en Andres! Dat ze veel zegen mogen ontvangen!!!

- We zijn zeer dankbaar voor onze kids hun vurig geloof. Prijs God. 

- Blij dat we in verschillende kerken welkom zijn. 

- Dankbaar voor het thuisfront team en Thibo en Josiah voor de hulp bij de reclame voor de benefiet en de benefiet zelf natuurlijk! 

                                                                                              

Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Deeltje van ons team weer weg richting België. We gaan ze missen. Gelukkig maar voor 20 daagjes. Bye bye en ontzettend bedankt voor jullie mooie werk.
                                                                                              

Geen woorden voor! Prachtig gewoonweg! We zijn zo dankbaar.
                                                                                              

Oehoehoew onze vreugde kan niet op. Twee weken geleden kregen we een mooie donatie om weer van start te kunnen met de werken aan de schuur. En zo ging Tijs een heel deel materiaal aankopen en waren de centjes zo goed als weg. Jah, meer zullen we dus niet kunnen doen of aankopen zeiden we, maar we waren ontzettend dankbaar. Maar het zou onze God nie zijn als Hij de volgende dag zorgde dat er alweer een nieuwe mooie donatie binnen kwam. Dus geen zorgen en werken hè. Wij doen ons best en God doet de rest en zo is iedereen er alweer goed ingevlogen. Super content en dankbaar met ons nieuwe bouw team uit België.
                                                                                              

Hallo allemaal, jaja, nog een maandje en we zijn daar weer hoor. Op 30 maart stappen we het vliegtuig op richting ons Belgenlandje. En dan beloofd het best druk te worden. Waar kan je ons vinden gedurende deze periode? Zaterdag 1 april - 19u30, Grace Family Church, Steenstraat 1 Woesten/ Zondag 2 april - 10u00, Evangelische kerk Kortrijk, Pyfferoenstraat 13, 8501 Kortrijk/ Dinsdag 4 april - 19u30, De Kruispoort Dampoortstraat 168, Brugge (Indien u hier wenst aanwezig te zijn, gelieve een seintje te geven vooraf, hartelijke dank)/ Donderdag 6 april - 19u30, Levende Hoop, Markgravenstraat 82, Herentals 2200/ Vrijdag 7 april - 17u00, Bistro De Koornbloem, Markt 30, 8920 Langemark-Poelkapelle/ Vrijdag 14 april - 20u00, Het Lichthuis, Vaartstraat 24, 3945 Ham - Leopoldsburg/ Zaterdag 15 april - Benefiet avond vanaf 17u30, O.C. in ‘t RietSeelbachdreef 4, 8902 Ieper/ Zondag 16 april - 10u00, De Pottenbakker Meensestraat 83, 8500 Kortrijk. Wie weet zien we elkaar wel ergens. We kijken er naar uit. 
                                                                                 

De kaarten liggen klaar! Wees erbij. Wijken er alvast naar uit :)
                                                                         

Be there! If you can't, any support is welcome! :) Two AMEN volunteers, Malcolm & Anne McCulloch, are organising a sponsored walk on Saturday 15th April to help raise funds for the PeLunca community centre appeal. We would ask for your support in one of two ways:1) Enjoy a weekend in Stratford and come along and take part in the walk and advertise this to your friends and family, who may want to sponsor you. You can walk some or all of the route - any part of the total 14 mile distance from Stratford-upon-Avon to Meon Vale (along the Greenway) and back could be a challenge for you to meet? 2) Give a monetary donation towards the community centre building project on the below link. https://www.stewardship.org.uk/pages/PeLuncasponsoredwalkPlease get in touch with Malcolm & Anne (mccullochanne_malc@yahoo.co.uk) with any queries and if you would like to join them for some/all of the walk.https://www.amentrust.co.uk/.../amen-pelunca-development...
                                                                       

Weer een enorm gezegende week achter de rug. Zondag een vijf uur lange rit, zodat iedereen van ‘Belgian Mission Team’ weer het vliegtuig op kon. Na een bijzondere week met elke morgen stille tijd onder het zonnetje sloeg het weer plots weer om naar het eerder typisch februari weertje. Heel koud, sneeuw, regen, … bah. Maar des te meer zien we ook op die manier Gods hand in alles wat we vorige week konden doen. De zon was ons gegund. Drie dagen vol van huisbezoeken in het Roma dorp in Orastië, voedselpakketten werden voorzien, kinderwerking in de namiddagen in Geoagiu, zalige wandeling in de bergen en ook heel wat intense en ontspannende momenten met de groep zelf. Heel wat Roma, alsook broers en zussen van BMT, kwamen dichter bij de Heer en ervaarden Hem zoals nooit tevoren. Kan het ooit vervelen om Hem aan het werk te zien? Het was een echte bijzonder gezegende week. Alle eer en glorie aan onze Koning! Nu in blijde afwachting om Hannes en Lynn te verwelkomen, samen met Matthias, Jonas en Andres. Klein bouw teampje om de schuur verder onder handen te nemen. We hebben een mooi budget om te kunnen starten, maar nog meer hulp is zeker welkom, zodat we toch zoveel mogelijk zouden kunnen afronden.Ook Samuel en co. verwachten we morgenavond weer. Een week of drie de Roemeense lucht komen opsnuiven, zodat ze er al een beetje aan kunnen wennen. Draag hen aub mee in gebed. Hopelijk kunnen tijdens deze drie weken wat praktische zaken geregeld worden en krijgen ze de duidelijkheid en de bevestigingen die ze nodig hebben.
                                                                                                   

Hallo lieve vrienden. Ik probeer even een lang en turbulent verhaal in’t kort neer te typen want het is weer de ene situatie na de andere geweest hier. Het center was nog maar net weer opgekuist en gebruiksklaar gemaakt na de inbraak of er kwam alweer een klap in ons gezicht van een andere kant. Het is nu vijf jaar dat we werkzaam zijn in Geoagiu, in het center, heel wat programma’s worden er wekelijks verzorgd, vele blije kindjes, blije mama’s en gelukkige oudjes passeren wekelijks de revue. Eens al de verplichte verbouwingen aan het center klaar zijn, gingen we dan uiteindelijk onze accreditatie aanvragen. Simpelweg omdat dit zo hoort. Tot nu toe deden we dat niet, omdat we de goedkeuring hadden van de burgemeester om dit nog uit te stellen tot na de werken. En we hadden nu eenmaal niet al het geld om alle verplichte aanpassingen uit te kunnen voeren. Jammer genoeg zijn er toch wat mensen die het niet kunnen verdragen dat wij ons zo hard inzetten voor de Roma, dus uiteindelijk dreef iemand het zo ver om hierover hogere instanties in te lichten. Deze contacteerden ons en verplichtten ons alles stil te leggen totdat we geaccrediteerd zijn. Een heel jammere zaak, vooral de kindjes smeken ons om verder te doen, maar dan zouden we enorme boetes riskeren. We zijn dus genoodzaakt om een serieuze versnelling bij te zetten in de werken, zodat we zo snel mogelijk in aanmerking komen om geaccrediteerd te geraken. Dit houd natuurlijk in dat eerst nog heel wat gebouwd/verbouwd zal moeten worden. Maar God zij geprezen, we kregen al heel mooie donatie uit Engeland. Tuurlijk nog niet genoeg om alles af te ronden, maar wel heel goed om een goeie duw verder te doen. Super cool, net wanneer we dachten volledig blok te staan kwam er al meteen hulp tegemoet. Wat wel nog een interessante noodzaak is, is dat we verplicht zijn een sociaal werk(st)er in dienst te nemen. Dat is toch even krabben in het haar, maar ongetwijfeld zorgt onze trouwe Heer ook hier weer voor een oplossing. Het was even serieus verschieten, maar uiteindelijk zijn we er wel klaar voor. We vatten de koe bij de horens en gaan door! Alles komt goed! En ondertussen hebben we wat meer tijd voor andere zaken, alleszins meer dan werk genoeg, zelfs al liggen de programma’s in het center voor even stil. Bidt aub mee met ons dat ook deze periode snel achter de rug zal zijn en we al gauw terug alle blije gezichtjes kunnen binnenlaten in het center en we snel genoeg beschikken over de financiën om de juiste persoon in dienst te nemen. Wil je hieraan bijdragen, dan is je storting, met de vermelding ‘Pe lunca Sociaal Werker’, meer dan welkom! We hopen dankzij sponsoring een voltijds loon samen te krijgen. Een voltijds loon zal ons ongeveer 620€ maandelijks kosten, waarvan 42% naar de staat gaat. Zo’n 360€ is dus het minimum loon voor een sociaal werk(st)er.Volgende week hebben we dan ook weer het ‘Belgian Mission Team’ over de vloer. Gelukkig kunnen we wel het center gebruiken met deze groep en konden we een zaal huren in Geoagiu voor de programma’s met de kinderen in de namiddagen. Ook dit beloofd weer een zeer bewogen, maar gezegende week te worden. Eens dit Belgian Mission Team terug vertrokken is, dan verwachten we weer Hannes en Lynn, Matthias, Jonas en Andres om verder te komen werken in de schuur. Eindelijk zal dus de gezamenlijke ruimte wat meer vorm krijgen en gebruiksklaar geraken. Alle, als ook hiervoor toch wat centen binnenkomen. Voorlopig 0,0 budget hiervoor en binnen twee weken staat dit werk team hier al. Tis altijd zweten met al die nodige budgetten, maar we vertrouwen en geraken toch steeds verder en daarvoor zijn we dankbaar. Bidden, bidden, bidden dus!!
                                                                                 

Hallo, we zijn hier terug. Eerst en vooral zit de jaarlijkse boekhouding erop. Goed gedaan Jessica. Verder kregen we te horen dat een sponsor onze dakplaten wou betalen. Dus deze zijn besteld + al het nodige materiaal. Dus het dak kan eindelijk toe!! Door de hulp van ons vindingrijk en enthousiast thuis front team hebben zij een mooie bedrag samengeraapt!! En dit door de worstenverkoop en de opbrengst van de kerstmarkten. Dank jullie wel TEAM. Met dat bedrag konden we ook beginnen met een nieuwe badkamer. Dit voor onze outreach teams die gepland staan dit jaar. Beetje per beetje kunnen we onze groepen een betere accommodatie aanbieden. De constructie werken in de zaal werden afgerond. Nu kunnen we beginnen met afwerken, dit door het leggen van tapijt, plaatsen van deuren & elektriciteit. Zo kunnen we onze lieve slapertjes een goede nachtrust geven.De zaal zal in de toekomst nog verder aangepakt moeten worden. Stapelbedden bouwen, muren schilderen, plamuren, inrichten enzovoort. Maar dat zal voor de volgende budgetten zijn. Ook Dinah is terug in het land, onze Engelse vrijwilligster/beste nanny. Dankbaar dat zij ook weer terug is. We kijken uit naar het Belgian Mission team die volgende week zondag toekomt. Nog wat voorbereidingen en plannen maken en we kunnen er weer invliegen. Helaas heeft onze minibus het begeven. Alweer. Gelukkig hebben we iemand gevonden die ons uit de nood wilt helpen en hem komende week aan de praat zal proberen te krijgen. Ja, die hebben we volgende week ZEKER nodig. Dus hopen dat het lukt anders moeten we ook alweer daarvoor een oplossing zoeken. Maar even goede hoop houden. Ziezo dat was het dan weer.
                                                                                 

Dag lieve mensen. Even een hartverwarmende update over de situatie thuis bij onze kleine vriend Louis. Het is niet alleen goed nieuws dat dit moedig kereltje terug thuis is en de vreselijke brandwonden helemaal genezen zijn, of het feit dat we hem terug aantreffen buiten spelend met zijn vriendjes. Nee nee, dit is allemaal heel goed nieuws. Maar wat ons hart het meest verwarmd is dat zijn papa een ‘reality check’ heeft gehad waardoor hij nu echt een papa (Vasile) probeert te zijn voor z’n kinderen. Een maand terug troffen we de kinderen steeds aan met amper iets van kledij, scheel van de honger, in een vuil, muf en koud huisje, alleen en aan hun lot overgelaten. Het koste ons uren om nog maar uit te vinden waar Vasile nu weer uithing. En eens we hem konden vinden om hem aan te spreken over zijn zoontje die dringend medische hulp nodig had, begon meteen een uitzichtloze discussie over het welzijn van zijn kind. De uitdrukking om beter te kunnen praten tegen de muren was hier echt op z’n plaats. Na een tijd, waarschijnlijk om van ons gezeur af te zijn, gaf hij toe om mee te gaan naar het ziekenhuis met zijn zoon. Toen de dokters kleine Louis meteen overbrachten naar Timisoara en vertelden dat dit levensbedreigend was, was dit voor Vasile een ijskoude douche. Hij bedankte ons achteraf vanuit het diepst van zijn hart en beloofde om van toen af aan een betere papa te zijn. En ik moet zeggen, tot nu toe is hij echt van z’n woord. Het is zo zalig om er nu aan te komen en hen aan te treffen in misschien wel hetzelfde kleine huisje. Maar nu is het steeds proper, opgeruimd en zelfs warm (als ze de mogelijkheid hebben). Maar bovenal is er al elke keer een welgezinde, trotse papa aanwezig!We zijn zo dankbaar voor jullie gebed en financiële bijdragen. We konden hierdoor niet enkel Louis helpen en de nodige medicatie aan kopen, maar we konden al verschillende goed gevulde voedselpakketten brengen, een deftige deur en een raam plaatsen, verder medische hulp kon geboden worden,… Hun dankbaarheid en vreugde kan niet op, stel je maar eens in hun plaats. Wij komen er zo vaak en kunnen het ons niet inbeelden hoe zwaar het moet zijn, hoeveel betekend onze/jullie hulp dan niet voor hen. Dank jullie wel!!Gods zegen lieve vrienden!                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  

En hup, nog wat positieve puntjes. De steeds groeiende boekhouding is bijna af, misschien voor jullie niet veel zeggend, maar zalig voor ons. Ons hoofd, vooral dat van Jessica, zal eindelijk eindelijk weer kunnen ontzwellen .En terwijl het einde van de boekhouding in zicht is kunnen we weer genieten van een kraaknet, super mooi gepoetst center. Gisteren vlogen Bavo en Salina volle bak in de kuis, ruimden op en richtten het weer mooi in. Nog een dagje volgende week en tis weer allemaal net! En nog een extra gelukje na dit vuile werkje. Vandaag kregen we telefoon van de schoolinspecteur van Hunedoara met de vraag of hij ons kon ontmoeten in het center. Deze morgen nog! Hij had al veel moois gehoord over ons en wou ons graag ontmoeten. Super toch!En nog meer goed nieuws! Gisteren kregen we eindelijk de offerte voor de dakbedekking van de sanitaire blok. Wat eerst geschat was op 2500€ zal nu maar 1800€ zijn. Ook dit heeft ons weer wat extra positieve vibes en energie om verder te doen. Want 1800€ is toch al veel haalbaarder en het dak moet echt dringend dicht. Wie hiermee wil meehelpen een duw te doen, alle hulp is meer dan welkom.Alle, hopelijk werkt onze feel good mood wat aanstekelijk en kan je mee genieten met ons van wat positieve wendingen hier.God blesssss.                                                                                                                                                                                                             

Hey iedereen, even een kleine update over vorige week. Het was een hele bewogen week, zowel positief als negatief. Terwijl we ons enorm verheugden over de donatie die we ontvingen, die exact het bedrag was wat we nodig hadden voor alle ramen en deuren van de sanitaire blok in Geoagiu, kwamen we tot de jammerlijke ontdekking dat er werd ingebroken in ons center alsook in de opslag. Er werd gelukkig heel weinig gepikt, maar wel wat kapot gemaakt en vooral vuil gemaakt. En met vuil gemaakt bedoel ik dan ook echt wel super smerig! We vonden echt overal uitwerpselen, zelfs tot in het dokters cabinet. Al de koffiepoeder werd gemengd met water en overal uitgegoten, tot in alle lades toe. Papier werd gescheurd en buitengegooid. En ook de opengebroken opslag is voorlopig nog een zwijnenstal. Deze ontdekking deden we de maandagavond. De dinsdagmorgen om 7u30 stond Viorel gepland om de ramen en deuren te komen plaatsen. Dus, … kak kuisen was de boodschap! Toegeven aan frustratie had toch geen zin, het gebouw behoort uiteindelijk de Here toe, dus kuisten we de op met een hart vol liefde voor onze Koning. We bidden dat de daders tot inkeer zullen komen. Misschien waren het de Roma, misschien enkele jaloerse Roemenen? Wie zal het zeggen. Loslaten en doorgaan. Het geeft geen zin om zelf een beschuldigde in te vullen als we geen bewijzen hebben. Deze week kuisen we de rest op en zetten we alles weer op z’n plaats. Doorgaan is de boodschap!! Dinsdag konden we dus al genieten van alle geplaatste ramen en deuren! Wat een zegen!! We zijn super dankbaar en zien ernaar uit om ook met de sanitaire blok te kunnen verder doen. De rest van de week was het voor Jessica en Tijs voornamelijk boekhouding. Elk jaar een steeds grotere karwei, maar de cijfers moeten kloppen!Ook werden er twee binnenmuren geplaatst in de zaal door Mircea en Bavo. Hopelijk krijgen ze dit projectje volgende week af. Dan gaan we eindelijk beschikken over twee slaapzaaltjes voor jongens en meisjes, al zal er met de tijd nog heel wat afwerkingen moeten gebeuren. Maar desalniettemin zal het in deze simpele versie toch al kunnen gebruikt worden door onze eerstvolgende groep in Februari. Hopelijk lukt het ons tegen dan ook de gezamenlijke badkamer functioneel te maken. Ook werden er een paar huisbezoeken gedaan en voedselpakketten bezorgd door Tijs en Salina en kreeg Salina haar allereerste Roemeense taalles van Tijs. Vrijdagavond konden we dan alles weer klaarzetten voor onze huisgroep, steeds een zegen om op die manier de werkweek te kunnen afsluiten. Dit zijn steeds enorme zalige avonden samen met onze broers en zussen uit de kerk. Zoals ik dus zei, het was een interessante week.                                                                                           

Terug van een fijne tijd in Roemenië bij onze lieve vrienden van de organisatie Pe Lunca. Wat zijn we dankbaar dat we enkele dagen op bezoek mochten komen, en we ons weer helemaal thuis mochten voelen bij jullie! Het was een warm weerzien! We waren natuurlijk ook heel benieuwd naar hoe de dakwerken van de schuur gevorderd zijn, sinds we het in April vorig jaar achterlieten in goede handen van Bavo en Tijs die verder hebben gewerkt hieraan. We zijn dan ook heel trots en enorm dankbaar met het resultaat van hoe het er nu al uitziet en hoe God mocht voorzien, net zoals velen van jullie die hieraan ook hebben bijgedragen... waarvoor nog steeds heel veel dank! Verder hebben we ook samengezeten met zijn allen en zijn we alweer enthousiast geworden om binnenkort nog eens terug te gaan om dit project van de schuur verder af te werken (binnenkant van de schuur). Zo kunnen ze effectief groepen ontvangen die mee helpen met hun humanitaire hulporganisatie Pe Lunca (Die de allerarmsten helpt in Roemenië ), en kunnen ze deze schuur daarvoor eindelijk gebruiken.- Wie hier graag financieel aan bijdraagt mag ons gerust een privé berichtje sturen voor meer info.
                                                                                  

Hallo, hier zijn we weer en eerst met de beste wensen voor iedereen natuurlijk!! We zijn het nieuw jaar gestart met enkele bezoekers uit België, onze nieuwe vrijwilligster Salina & een stapel papierwerk voor de jaarlijkse boekhouding. Woehoew! Vandaag hebben we een bezoek gebracht in de barakken in “Orastie”. Daar hebben we huisbezoeken gedaan en gegevens verzamelt omtrent het aantal gezinnen met hun kinderen. In de toekomst willen we daar ook activiteiten opstarten. Het was een aangename, maar ook weer aanrakende gebeurtenis. We begrijpen waarom God ook deze mensen niet links wil laten liggen. Ook het bouwproject gaat weer verder: - Voor nieuwjaar werd de betonplaat bovenop het center afgewerkt. Een prijzige maar alweer een groot stap verder. Halleluja! - Het nieuwe jaar konden we starten met het nodige budget om ALLE ramen en deuren te laten plaatsen in het sanitaire gedeelde in Geoagiu. Deze worden volgende week geplaatst!! We kregen hiervoor een donatie van een kerk uit Engeland, die inzamelde voor drie projecten en achteraf gelijk verdeelde. Wij kregen het exacte bedrag dat nodig was voor de deuren en ramen. Moh als dat niet toevallig is. Super toch!! - We willen ook zo snel mogelijk het dak toeleggen met dakplaten. Daarvoor hebben we een bedrag van 2500 a 3000€ nodig. Dus Zo zien we dat steeds opnieuw de nodige bedragen worden verzameld! Vorige jaar was een prachtjaar waarin mega veel kon verbetert en verandert worden. Daarvoor zijn we steeds heel dankbaar. En we kijken dan ook uit wat Hij dit jaar weer in petto zal hebben.